Séamas 2:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Óir má ṫagann fear isteaċ ’n‐ḃur sionagóig, agus éadaiġe breaġṫa air, agus má ṫagann isteaċ, leis, duine boċt agus droċ‐éadaiġe air;

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Oír dá dtí neaċ a steaċ da ḃur gcoiṁṫíonól ar a mbiáiḋ fáinne óir, a néudaċ lonnraċ, agus go dtiucfuiḋ duine boċd mar an gcéudna a néudaċ ṫruáilliġe;

Séamas 2:2 Iomraidhean Croise

Lúcas 15:22

Aċt aduḃairt an t‐aṫair le n‐a ṡeirḃíseaċaiḃ, Beiriḋ amaċ láiṫreaċ an ċulaiṫ is fearr, agus cuiriḋ air í; agus cuiriḋ fáinne ar a ṁéir agus bróga ar a ċosaiḃ:

Lúcas 23:11

Agus do‐rinne Ioruaṫ agus a ċuid saiġdiúir fonoṁaid faoi, agus ṫugadar tarcuisne ḋó, agus do ċuireadar éadaċ geal air, agus do ċuireadar ar ais ċum Píoláid é.

Séamas 2:3

agus má ṫugann siḃ ómós do’n té ar a ḃfuil na h‐éadaiġe breaġṫa, go n‐abrann siḃ leis, Suiḋ‐se annso i n‐áit na h‐onóra; agus go n‐abrann siḃ leis an duine boċt, Seasuiġ‐se annsin ṫall, nó suiḋ annso fá stól mo ċos: