Séamas 1:4 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴ Agus leigiḋ do’n tseasṁaċt a toraḋ do ṫaḃairt ċum críċe, ċum go raiḃ siḃ lán‐ḟoirḃṫe, iomlán, gan éinniḋ ḃeiṫ i n‐easnaṁ oraiḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴ Agus bíoḋ obair ḋiongṁálta ag an ḃfoigid, ċum siḃ féin do ḃeiṫ diongṁálta iomlán, gan uireasḃuiḋ aóinneiṫe.

Séamas 1:4 Iomraidhean Croise

Maitiú 10:22

Agus béiḋ fuaṫ ag gaċ uile ḋuine ḋaoiḃ mar ġeall ar m’ainm‐se: aċt an té ḃéas buantseasṁaċ go deireaḋ, is é slánóċar.

Maitiú 19:20

Aduḃairt an t‐ógánaċ leis, Do ċóiṁlíonas iad sin go léir: créad eile atá d’uireasḃaiḋ orm?

Maitiú 5:48

Caiṫfiḋ siḃ, d’á ḃriġ sin, ḃeiṫ gan loċt, fá mar atá ḃúr nAṫair neaṁḋa gan loċt.

Marcus 10:21

Agus iar ḃféaċain d’Íosa air, ṫug sé gráḋ ḋó, agus aduḃairt sé leis, Atá aon niḋ aṁáin i n‐easnaṁ ort: imṫiġ, díol a ḃfuil agat, agus taḃair a luaċ do na boċtaiḃ, agus do‐ġeoḃair saiḋḃreas ar neaṁ; agus tar agus lean mise.

Lúcas 18:22

Agus nuair do‐ċuala Íosa é sin, aduḃairt sé leis, Atá aon niḋ aṁáin i n‐easnaṁ ort fós: díol a ḃfuil agat, agus taḃair do na boċtaiḃ é, agus béiḋ ionnṁas ar neaṁ agat: agus tar, lean mise.

Lúcas 21:19

Le neart foiġde slánóċaiḋ siḃ ḃúr n‐anmanna.

Lúcas 8:15

Agus an ċuid atá sa talaṁ maiṫ, is iad‐san na daoine d’éist leis an mbriaṫar le deaġ‐ċroiḋe macánta, agus congḃuiġeann siad é, agus do‐ḃeir siad toraḋ go foiġdeaċ uaṫa.

Eoin 17:23

mise ionnta‐san, agus tusa ionnam‐sa; ċum go mbéidís ’n‐a n‐aon go h‐iomlán; go mbéaḋ a ḟios ag an saoġal gur ċuiris uait mé, agus go dtugais gráḋ ḋóiḃ‐sean, fá mar ṫugais gráḋ ḋaṁ‐sa.

1 Chum na gCoirinnteach 2:6

Aċt ċeana laḃraimíd eagnaiḋeaċt i measc na ndaoine n‐eolgaċ: ní h‐í eagnaiḋeaċt an tsaoġail seo í, ná eagnaiḋeaċt luċt ceannais an tsaoġail seo atá ag dul ar neaṁniḋ:

Galatiánaċ 6:9

Agus ná h‐éiriġmís tuirseaċ ag déanaṁ maiṫeasa: óir bainfimíd toraḋ i n‐am oireaṁnaċ, muna dtagaiḋ lag‐spioraidiġe orainn.

Ccolossianaċ 4:12

Epafras, duine ḋíḃ féin, seirḃíseaċ Íosa Críost, beannuiġeann seisean daoiḃ, agus é ag spairn gan stad ’n‐a urnaiġṫiḃ ar ḃur son, g‐á ġuiḋe go seasfaiḋ siḃ go diongḃálta, lán‐dearḃṫa de ṫoil Dé.

1 Chum na dTesaloníceach 5:23

Agus go naoṁuiġiḋ Dia na síoṫċána féin go h‐iomlán siḃ; agus go gcoiṁeádtar siḃ idir spiorad agus anam agus corp slán ó ċionnta go dtí teaċt ár dTiġearna Íosa Críost.

2 Chum Timóteuis 3:17

ċum go mbéiḋ an duine le Dia lán‐oilte gléasta go h‐iomlán le h‐aġaiḋ gaċ deaġ‐ġníṁ.

Neaḃruiḋeaċ 13:21

go ḃfoirḃiḋ sé ins gaċ deaġ‐ġníoṁ siḃ, ċum a ṫoil do ḋéanaṁ, ag oibriú ionnainn a ḃfuil taiṫneaṁaċ ’n‐a ḟiaḋnaise, tré Íosa Críost; dó‐san go raiḃ an ġlóir go saoġal na saoġal. Amen.

Séamas 1:5

Má ḃíonn aon duine agaiḃ i n‐uireasbaiḋ eagna, iarraḋ sé ar Ḋia í; is é do‐ḃeir go fial do ċáċ, gan aiṫḃear; agus do‐ḃéarfar dó í.

Séamas 3:2

Óir is iomḋa tuisleaḋ do‐ġeiḃ gaċ duine againn. Má tá aoinneaċ naċ dtuisliġeann i mbriaṫraiḃ béil, duine lán‐ḟoirḃṫe is eaḋ é, duine go ḃfuil ar ċumas dó srian do ċur le n‐a ċolainn ar fad.

1 Peadar 5:10

Agus Dia an uile ġrása, do ġlaoḋ ċum a ġlóire féin i gCríost siḃ, tar a éis daoiḃ fulang ar feaḋ tamaill ḃig, foirḃfiḋ sé siḃ, neartóċaiḋ agus daingneoċaiḋ sé siḃ.

2 Peadar 1:9

Óir an té go ḃfuil na neiṫe seo i n‐easnaṁ air, atá sé gearr‐raḋarcaċ; ní ḟeiceann sé éinniḋ naċ ḃfuil i ngar dó, agus atá sé g‐á ḋearmad gur glanaḋ é ó na ṡean‐ṗeacaiḋiḃ.