Roṁánaċ 7:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ Uime sin, má tá sí pósta le fear eile, a ḟad agus atá a fear beo, glaoḋfar ban‐aḋaltrannaċ uirṫi; aċt má tá a fear marḃ, atá sí scaoilte ó’n dliġe sin: ar ṁoḋ naċ ban‐aḋaltrannaċ í, má tá féin go ḃfuil sí pósta le fear eile.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Uime sin ré sáoġal a fir dá raiḃ sí ag fear éile, goirfiġṫear meirdreaċ ḋí: giḋeaḋ dá ḃfaġaiḋ a fear bás, atá sí sáor ón reaċd; ionnus naċ meirdreaċ í, ar son í ḃeiṫ ag fear eile.

Roṁánaċ 7:3 Iomraidhean Croise

Maitiú 5:32

aċt adeirim‐se liḃ, cibé duine ċuireas uaiḋ a ḃean, aċt aṁáin mar ġeall ar aḋaltrannas, go ndéanann sé ban‐aḋaltrannaċ ḋí: agus cibé duine ṗósfas an ḃean do scaoileaḋ, do‐ġní seisean aḋaltrannas.

Roṁánaċ 7:2

Óir an ḃean go ḃfuil fear aici atá sí ceangailte d’á fear do réir dliġe ċóṁ fada agus atá seisean beo, aċt má éagann a fear, atá sí scaoilte ó’n dliġe do ċeangail le n‐a fear í.

Roṁánaċ 7:4

Ar an gcuma sin, a ḃráiṫre, atá siḃ‐se marḃ do’n dliġe tré ċorp Ċríost; ċum go mbéaḋ siḃ ceangailte do ḋuine eile, is é sin do’n té do tógaḋ ó na marḃaiḃ, ċum go dtiuḃraimís toraḋ do Ḋia.