Roṁánaċ 3:10 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁰ mar tá scríoḃṫa, Ní ḟuil aon duine fíréanta ann, ní ḟuil duine aṁáin;

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁰ Mar atá sgríoḃṫa, Ní ḃfuil firéun ann, fós, ní ḃfuil, áonnduine:

Roṁánaċ 3:10 Iomraidhean Croise

Maitiú 15:19

Óir is as an gcroiḋe amaċ ṫig droċ‐smaointe, dúnṁarḃaḋ, aḋaltrannas, scriapaċas, gadaiḋeaċt, fiaḋnaise éiṫiġ, dia‐ṁaslaḋ:

Marcus 10:18

Agus aduḃairt Íosa leis, Cad ċuige ḋuit maiṫ do ṫaḃairt orm‐sa? Ní maiṫ aoinneaċ aċt Dia aṁáin.

Roṁánaċ 11:8

mar tá scríoḃṫa, Ṫug Dia spiorad trom‐ṡuain dóiḃ, súile gan raḋarc, agus cluasa gan éisteaċt, go dti an lá so.

Roṁánaċ 3:11

Ní ḟuil duine tuigseanaċ ann, Ní ḟuil duine loirgeas Dia;

Roṁánaċ 3:23

óir do rinne an uile ḋuine peacaḋ, agus atáid i n‐easbaiḋ glóire Dé;

Roṁánaċ 3:4

Nár leigiḋ Dia sin: go n‐aiṫniġtear Dia ḃeiṫ fírinneaċ, aċt an uile ḋuine ḃeiṫ bréagaċ; mar atá scríoḃṫa, Ċum go ḃfoillseoċaiḋe ṫú ḃeiṫ ionnraic id’ ḃriaṫraiḃ, Agus go mbuaḋfá nuair béarfar breiṫ ort.

Tituis 3:3

Óir do ḃíomar féin diṫ‐céilliḋe tráṫ, easuṁal, ag dul ar fan, fá smaċt ag ainṁiantaiḃ agus ag áineasaiḃ éagsaṁla, ag caiṫeaṁ ár saoġail le droċ‐rún agus le formad, fuaṫṁar agus sinn ag taḃairt fuaṫa d’á ċéile.

1 Peadar 1:16

de ḃriġ go ḃfuil sé scríoḃṫa, Béiḋ siḃ naoṁṫa; óir atáim‐se naoṁṫa.

Taisbeunaḋ 21:8

Aċt maidir leis na daoiniḃ meaṫta, mí‐ċreidṁeaċa, gráineaṁla, agus leis na dúnṁarḃṫóiriḃ, leis na drúiseoiriḃ, leis na draoiḋeadóiriḃ, agus leis na h‐íoḋal‐aḋraṫóiriḃ, agus le luċt na mbréag ar fad, ġeoḃaid‐sean a gcuid féin san loċ atá ar dearg‐lasaḋ le teiniḋ agus le ruiḃ; is é sin an dara bás.

Taisbeunaḋ 22:15

Aċt ar an taoḃ amuiġ ḋi atá na madraí, agus luċt na bpisreog, agus na drúiseoirí, agus na dúnṁarḃṫóirí, agus na h‐íoḋal‐aḋraṫóirí, agus gaċ duine ġráḋuiġeas agus ċleaċtas bréag.