Roṁánaċ 2:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ Agus an measann tú, a ḋuine, do‐ḃeir breiṫ ar an dream ċleaċtas a leiṫéidí, agus tú féin g‐á ndéanaṁ, go n‐éileoċaiḋ tú ó ḃreiṫeaṁnas Dé?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Agus an measann tusa so, O a ḋuine ḋamnuiġeas an dream do ní a leiṫeid súd, agus ṫú féin dá ndéunaṁ, go raċa tú as ó ḃreiṫeaṁnus Dé?

Roṁánaċ 2:3 Iomraidhean Croise

Maitiú 23:33

A ṗiasta, a ṡlioċt na naṫraċ niṁe, cionnas éalóċas siḃ ó ḋaor‐ḃreiṫ ifrinn?

Maitiú 26:53

Nó an measann tú naċ féidir liom glaoḋaċ ar m’Aṫair, agus cuirfiḋ sé ċugam anois díreaċ tuilleaḋ agus ḋá léigiún déag d’aingliḃ?

Lúcas 12:14

Aċt aduḃairt seisean leis, A ḋuine, cia ċeap mise ċum ḃeiṫ im’ ḃreiṫeaṁ nó im’ ṁoltóir ós ḃúr gcionn?

Lúcas 22:58

Agus tar éis tamaill ḃig do ċonnaic duine eile é, agus aduḃairt, Is díoḃ súd ṫusa, leis. Aċt aduḃairt Peadar, A ḋuine, ní díoḃ mise.

Lúcas 22:60

Aċt aduḃairt Peadar, A ḋuine, ní ḟuil a ḟios agam créad atá agat d’á ráḋ. Agus ar an láṫair, le linn cainnte ḋó, do ġlaoḋ an coileaċ.

Roṁánaċ 1:32

daoine, giḋ gur ab eol dóiḃ breiṫ Dé, is é sin go dtuilleann a leiṫéidí bás, ní h‐é aṁáin go ndéanann siad féin iad, aċt go n‐aon‐tuiġeann siad leis an dream do‐ġní iad.

Roṁánaċ 2:1

D’á ḃriġ sin atáir gan leiṫscéal, a ḋuine, cibé cia ṫú, do‐ḃeir breiṫ: óir ag breiṫ breiṫe ar ḋuine eile ḋuit, daorann tú ṫú féin; mar tusa do‐ḃeir breiṫ, cleaċtann tú na neiṫe céadna sin.

Roṁánaċ 2:2

Agus atá a ḟios againn go ḃfuil breiṫeaṁnas Dé do réir na fírinne i n‐agaiḋ na ndaoine ċleaċtas neiṫe d’á leiṫéidiḃ.

Roṁánaċ 9:20

Ar an taoḃ eile ḋe, cia ṫusa, a ḋuine, atá ag bréagnú Dé? An niḋ atá cumṫa, an n‐abróċaiḋ sé leis an té do ċum é, Cad ċuige a ndearnais san tsliġe seo mé?

1 Chum na dTesaloníceach 5:3

Nuair adeir na daoine, Síoṫċáin agus neaṁ‐ḃaoġal, annsin is eaḋ ṫig léirscrios obann orṫa, mar ṫagann a pianta ar ṁnaoi atá ag iomċar clainne; agus ní raċaiḋ siad slán as.

Neaḃruiḋeaċ 12:25

Taḃraiḋ aire gan eiteaċ do ṫaḃairt do’n té laḃras. Óir muna dtáinig an dream slán do ḋiúltuiġ do’n té ṫug raḃaḋ dóiḃ ar talaṁ, is luġa‐de ṫioċfaimíd‐ne slán má ṫugaimíd cúl do’n té do‐ḃeir raḃaḋ ó neaṁ anuas:

Neaḃruiḋeaċ 2:3

cionnas éalóċaimíd‐ne má ḋéanaimíd failliġe i slánuġaḋ ċóṁ mór sin? do fógruiġeaḋ ar dtús tríd an Tiġearna, agus do dearḃuiġeaḋ ḋúinn tré na daoiniḃ do ċuala é;