Neaḃruiḋeaċ 9:12 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹² ní tré ḟuil gaḃar agus laoġ, áċt tré n‐a ḟuil féin, do ċuaiḋ sé isteaċ san naoṁ‐áit an t‐aon uair aṁáin, agus do ġnóṫuiġ sé fuasclaḋ síorraiḋe.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹² Agus fós ní tré ḟuil ġaḃar na láoḋ, aċd tré na ḟuil féin; do ċuáiḋ sé a steaċ éun uáir aṁáin sna hiosdaḋuiḃ náoṁṫa, ar ḃfaġáil fúasluiġṫe ṡíorruiḋe ḋúinne.

Neaḃruiḋeaċ 9:12 Iomraidhean Croise

Marcus 3:29

aċt cibé duine adéaras dia‐ṁaslaḋ i n‐aġaiḋ an Spioraid Naoiṁ, ní ḃfaiġiḋ seisean maiṫeaṁnas ċoiḋċe, aċt béiḋ sé cionntaċ i bpeacaḋ síorraiḋe;

Lúcas 1:68

Go moltar an Tiġearna, Dia Israel; Óir do ċuṁduiġ sé a ṁuinntear agus do‐rinne sé fuascailt dóiḃ,

Gníoṁarṫa 20:28

Taḃraiḋ aire ḋaoiḃ féin, agus do’n tréad go léir, ar ar ċuir an Spiorad Naoṁ ’n‐ḃúr n‐easbogaiḃ siḃ, leis an eaglais do ċeannuiġ sé le n‐a ḟuil féin, do ċoṫú.

Heṗesiánaċ 1:7

’n‐a ḃfuil fuasclaḋ againn tré n‐a ḟuil, maiṫeaṁnas ár bpeacaḋ,

Ccolossianaċ 1:14

an té ’n‐a ḃfuil fuasclaḋ againn tré n‐a ḟuil, maiṫeaṁnas ár bpeacaiḋe.

1 Chum na dTesaloníceach 1:10

agus ċum ḃeiṫ ag feiṫeaṁ le teaċt a Ṁic ó neaṁ, an té do ṫóg sé ó na marḃaiḃ, Íosa ḟuasclas ó’n díḃeirg atá le teaċt sinn.

Tituis 2:14

ṫug é féin ar ár son, ċum sinn d’ḟuascailt ó gaċ peacaḋ, agus pobal do ġlanaḋ ḋó féin, pobal díoġraiseaċ ċum deaġ‐oibreaċa do ċleaċtaḋ.

Neaḃruiḋeaċ 1:3

Is é lonnraḋ a ġlóire é, agus is é cló a nádúire é, is é congḃuiġeas gaċ uile niḋ le ċéile le briaṫar a ċuṁaċta; nuair do ḃí na peacaiḋe glanta aige, do ṡuiḋ sé síos ar ḋeas‐láiṁ na Mórḋaċta i n‐áirde;

Neaḃruiḋeaċ 10:19

D’á ḃriġ sin, a ḃráiṫre, ó tá sé de ḋánaċt againn dul isteaċ san áit naoṁṫa tré ḟuil Íosa,

Neaḃruiḋeaċ 10:4

Óir ní féidir go nglanfaḋ fuil tarḃ agus gaḃar peacaiḋe.

Neaḃruiḋeaċ 13:12

Ar an aḋḃar sin d’ḟulaing Íosa, leis, taoḃ amuiġ de’n ġeata, ċum go naoṁóċaḋ sé an pobal le n‐a ḟuil féin.

Neaḃruiḋeaċ 5:9

agus tar éis dó teaċt i ḃfoirḃṫeaċt, do ḃí sé mar uġdar slánuiġṫe ṡíorraiḋe do na daoiniḃ go léir uṁluiġeas dó;

Neaḃruiḋeaċ 7:27

agus é níos áirde ’ná na flaiṫis: naċ gáḃaḋ ḋó, ar nós na n‐árd‐ṡagart úd, íoḋbarṫa d’ofráil go laeṫeaṁail, ar son a ṗeacaiḋe féin ar dtús, agus ar son peacaiḋe an ṗobail ’n‐a ḋiaiḋ sin: óir do rinne sé an t‐aon uair aṁáin é, d’á ofráil féin mar íoḋbairt.

Neaḃruiḋeaċ 9:13

Óir má ġníonn fuil gaḃar agus tarḃ, agus luaiṫ bearaiġ croiṫtear ar na daoiniḃ atá truailliḋe, naoṁú ċum glanta na feola:

Neaḃruiḋeaċ 9:14

naċ mó go mór ḋéanfas fuil Ċríost, an té d’íoḋbair é féin gan smál do Ḋia, tríd an Spiorad síorraiḋe, ḃur gcoinsias do ġlanaḋ ó ġníoṁarṫaiḃ marḃa ċum seirḃís do ḋéanaṁ do’n Dia síorraiḋe?

Neaḃruiḋeaċ 9:15

Agus ar an aḋḃar sin is idirṁeaḋóntóir connarṫa nua é, ar ṁoḋ, de ḃárr an ḃáis i n‐éiric ár gcionnta, do ḃí fá’n gcéad ċonnraḋ, go ḃfaiġiḋ na daoine do glaoḋaḋ geallaṁain na h‐oiḋreaċta síorraiḋe.

Neaḃruiḋeaċ 9:19

Óir nuair do ḃí an uile aiṫne fógarṫa ag Maois do’n ṗobal do réir an dliġe, do ġlac sé cuid d’ḟuil na laoġ agus na ngaḃar i n‐éinḟeaċt le h‐uisce, agus le h‐olainn ċraoraiġ, agus le h‐iosóip, agus do ċroiṫ sé ar an leaḃar féin,

Neaḃruiḋeaċ 9:28

ar an gcuma ċéadna, foillseoċar Críost gan peacaḋ, an dara h‐uair, do na daoiniḃ atá ag fanaṁain leis, ċum a slánuiġṫe, tar a éis dó a íoḋbairt féin an t‐aon uair aṁáin ċum peacaiḋe móráin d’iomċar.

Neaḃruiḋeaċ 9:7

aċt san dara tabernacal ní ṫéiġeann isteaċ aċt an t‐árd‐ṡagart ’n‐a aonar, uair san ḃliaḋain, ní gan fuil ofrálas sé ar a ṡon féin agus ar son peacaiḋe an ṗobail.

Taisbeunaḋ 1:5

agus ó Íosa Críost, an fiaḋnaiḋe fírinneaċ, an ċéid‐ġein ó na marḃaiḃ, agus árd‐rí riġṫe na talṁan. Do’n té ġráḋuiġeas sinn, agus do scaoil ó n‐ár bpeacaiḋiḃ le n‐a ḟuil féin sinn;

Taisbeunaḋ 5:9

Agus do ċanadar aṁrán úr‐nua, g‐á ráḋ, Is fiú ṫusa an leaḃar do ġlacaḋ agus a ṡéalaí d’ḟoscailt: de ḃriġ gur marḃaḋ ṫú, agus gur ċeannuiġis do Ḋia led’ ḟuil daoine de gaċ treiḃ, agus de gaċ teangain, agus de gaċ pobal, agus de gaċ cineaḋ,