Neaḃruiḋeaċ 7:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ leis, is é sin Rí na síoṫċána, gan aṫair, gan máṫair, gan geinealaċ, gan tosaċ laeṫe ná deireaḋ saoġail, aċt do rinneaḋ cosṁail le Mac Dé), fanann sé ’n‐a ṡagart de ṡíor.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Gan aṫair, gan ṁáṫaír, gan ċineaḋ, gan tosaċ laeṫeaḋ, ná deireaḋ beaṫa aige; aċd ar na ċur a gcosaṁlaċd Ṁic Dé; fanuiġ sé na ṡagart go síorruiḋe.

Neaḃruiḋeaċ 7:3 Iomraidhean Croise

Maitiú 4:3

Agus ṫáinig an t‐aiḋḃeirseoir, agus aduḃairt sé leis, Má’s tusa Mac Dé, órduiġ arán do ḋéanaṁ de na cloċaiḃ seo.

Neaḃruiḋeaċ 4:14

D’á ḃriġ sin, ó tá árd‐ṡagart mór do ċuaiḋ tré na flaiṫeasaiḃ againn, Íosa Mac Dé, congḃuiġmís ár gcreideaṁ go daingean.

Neaḃruiḋeaċ 7:1

Óir an Melcisedec so, rí Ṡálem, sagart an Dé is áirde, do ṫeagṁuiġ sé le hAbraċaim ag filleaḋ ar ais dó ó ár na ríoġ,

Neaḃruiḋeaċ 7:17

óir atá an ḟiaḋnaise seo ann ’n‐a ṫaoḃ, Is sagart go síorraiḋe ṫú, Do réir úird Ṁelcisedec.

Neaḃruiḋeaċ 7:2

agus ṫug beannaċt dó, d’á dtug Abraċam an deaċṁaḋ cuid de’n uile niḋ (ar mbeiṫ ḋó, ar n‐a ṁíniú, Rí na fíréantaċta, agus Rí Ṡálem,

Neaḃruiḋeaċ 7:6

aċt an té naċ n‐áirṁṫear mar ḋuine d’á ġeinealaċ, do ġlac sé deaċṁaiṫe ó Abraċam, agus do ḃeannuiġ sé an té go raiḃ na geallaṁnaċa aige.