Neaḃruiḋeaċ 7:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² agus ṫug beannaċt dó, d’á dtug Abraċam an deaċṁaḋ cuid de’n uile niḋ (ar mbeiṫ ḋó, ar n‐a ṁíniú, Rí na fíréantaċta, agus Rí Ṡálem,

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Agus tug Abraham deaċṁuiġ na nuile neiṫeann dó; noċ dá ngoirṫear ar tús ar na eidirṁíniuġaḋ Rí na fíréuntaċda, agus na ḋiáiġ sin mar an gcéudna, Rí Ṡálem, eaḋon, Rí na sioṫċána;

Neaḃruiḋeaċ 7:2 Iomraidhean Croise

Maitiú 1:23

Féaċ, béiḋ maiġdean torraċ, agus béarfaiḋ sí mac, Agus do‐ḃéarfar Emmanuel mar ainm air, ainm ċialluiġeas, Dia linn.

Lúcas 2:14

Glóir do Ḋia ins na flaiṫeasaiḃ is aoirde, Agus ar talaṁ síoṫċáin do luċt déiġṁéine.

Roṁánaċ 3:26

ċum a ḟíréantaċt do noċtaḋ san am so atá de láṫair: ionnas go mbéaḋ sé féin fírinneaċ, agus go ḃfíréanóċaḋ sé an té ċreideas i nÍosa.

Neaḃruiḋeaċ 7:1

Óir an Melcisedec so, rí Ṡálem, sagart an Dé is áirde, do ṫeagṁuiġ sé le hAbraċaim ag filleaḋ ar ais dó ó ár na ríoġ,

Neaḃruiḋeaċ 7:3

leis, is é sin Rí na síoṫċána, gan aṫair, gan máṫair, gan geinealaċ, gan tosaċ laeṫe ná deireaḋ saoġail, aċt do rinneaḋ cosṁail le Mac Dé), fanann sé ’n‐a ṡagart de ṡíor.