Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Neaḃruiḋeaċ 10:29 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

29 naċ móide go mór, an measann siḃ, an pionós ḃéas tuilte ag an té do ṡatail fá ċois Mac Dé, agus ṫug tarcuisne d’ḟuil an ċonnarṫa le n‐ar naoṁuiġeaḋ é, agus ṫug masla do Spiorad an ġrása?

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

29 An é naċ dtuillfiḋ (do réir ḃur mbaraṁlasa,) an tí ṡaltras Mac Dé fá na ċosuiḃ, agus measus fuil an ċonnarṫa, lér náoṁaḋ é, ḃeiṫ neaṁġlan, agus do ḃeir masla do Spioruid na ngrás, pionús as ró ṁó ná sin?

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Neaḃruiḋeaċ 10:29
40 Iomraidhean Croise  

óir is í seo m’ḟuil, fuil an tiomna nua, doirtear ar son móráin ċum maiṫeaṁnais na bpeacaḋ.


Ná taḃraiḋ an niḋ naoṁṫa do na madraiḃ, agus ná caiṫiḋ ḃúr bpéarlaí i láṫair na muc, ar eagla go ngaḃfaidís de ċosaiḃ orṫa, agus go n‐iompóċaidís agus go réabfaidís as a ċéile siḃ.


agus ṫugadar fá deara cuid d’á ḋeisceablaiḃ ag iṫe aráin agus a láṁa truailliġṫe, is é sin, gan ionnlaḋ.


Agus cibé duine laḃarfas focal i n‐aġaiḋ Ṁic an Duine, maiṫfear dó é: aċt an té adéarfas dia‐ṁaslaḋ i n‐aġaiḋ an Spioraid Naoiṁ, ní maiṫfear dó‐san e.


an té do ċoisric an t‐Aṫair agus do ċuir sé uaiḋ ar an saoġal, an n‐abrann siḃ‐se leis, Táir ag diaṁaslaḋ; toisc go nduḃras, Is mise Mac Dé?


Agus is ar a son‐san ċoisreacaim mé féin, ċum go mbéidís féin coisreacṫa san ḃfírinne.


A luċt na muineál riġin, gan cluasa ná croiḋe timċeall‐ġearrṫa agaiḃ, bíonn siḃ i gcóṁnaiḋe ag cur i gcoinniḃ an Spioraid Naoiṁ: fá mar rinne ḃúr sinnsir, is mar sin do‐ġní siḃse.


Agus is gearr go mbrúġfaiḋ Dia na síoṫċána Sátan fá ḃur gcosaiḃ. Go raiḃ grása ár dTiġearna Iosa Críost liḃ!


D’á ḃriġ sin, cibé duine iṫeas arán nó ólas cupán an Tiġearna go neaṁ‐ċuḃaiḋ, béiḋ sé cionntaċ i gcorp agus i ḃfuil an Tiġearna.


Óir an té iṫeas agus ólas, muna ḃfeictear dó an corp, is ċum breiṫeaṁnais air féin iṫeas agus ólas sé.


Óir caiṫfiḋ sé ḃeiṫ ’n‐a riġ nó go gcuiriḋ sé a náiṁde uile fá n‐a ċosaiḃ.


Óir do ċuir sé gaċ uile niḋ fá smaċt fá n‐a ċosaiḃ. Aċt nuair adeir sé, Atá gaċ uile niḋ curṫa fá smaċt, is léir naċ mbaineann sin leis an té do ċuir gaċ uile niḋ fá n‐a ċeannas.


Agus do ḃí a leiṫeidí sin oraiḃ‐se: aċt do niġeaḋ siḃ, aċt do naoṁuiġeaḋ siḃ, aċt do fíréanuiġeaḋ siḃ i n‐ainm an Tiġearna Íosa, agus tré Spiorad ár nDé.


Agus ná cuiriḋ doilġíos ar Spiorad Naoṁ Dé, ó n‐ar cuireaḋ séala oraiḃ ċum lae an ḟuascailte.


ċum go naoṁóċaḋ sé í, g‐á glanaḋ leis an mbriaṫar fá ṫuinn an ḃaistiḋ,


De ḃárr na tola sin is eaḋ atáimíd‐ne d’ár naoṁú tré íoḋbairt ċuirp Ċríost an t‐aon uair go deo.


Taḃraiḋ aire gan eiteaċ do ṫaḃairt do’n té laḃras. Óir muna dtáinig an dream slán do ḋiúltuiġ do’n té ṫug raḃaḋ dóiḃ ar talaṁ, is luġa‐de ṫioċfaimíd‐ne slán má ṫugaimíd cúl do’n té do‐ḃeir raḃaḋ ó neaṁ anuas:


Anois, Dia na síoṫċána ṫug aoḋaire mór na gcaoraċ ar ais ó na marḃaiḃ tré ḟuil an ċonnarṫa ṡíorraiḋe,


Óir an té naoṁuiġeas agus na daoine naoṁuiġtear, is ó uġdar aṁáin ṫáinig siad: uime sin ní nár leis bráiṫre do ṫaḃairt mar ainm orṫa,


cionnas éalóċaimíd‐ne má ḋéanaimíd failliġe i slánuġaḋ ċóṁ mór sin? do fógruiġeaḋ ar dtús tríd an Tiġearna, agus do dearḃuiġeaḋ ḋúinn tré na daoiniḃ do ċuala é;


D’á ḃriġ sin, ó tá árd‐ṡagart mór do ċuaiḋ tré na flaiṫeasaiḃ againn, Íosa Mac Dé, congḃuiġmís ár gcreideaṁ go daingean.


Óir na daoine fuair soillsiú, agus do ḃlais an tíoḋlacaḋ neaṁḋa, agus do rinneaḋ rannṗáirteaċ san Spiorad Naoṁ,


agus do ṫuit ar gcúl ’n‐a ḋiaiḋ sin, ní féidir a dtaḃairt ċum aiṫriġe arís, de ḃriġ go ḃfuilid ag aiṫ‐ċéasaḋ Ṁic Dé ḋóiḃ féin, agus ag déanaṁ aḋḃar scannail de.


Óir má ġníonn fuil gaḃar agus tarḃ, agus luaiṫ bearaiġ croiṫtear ar na daoiniḃ atá truailliḋe, naoṁú ċum glanta na feola:


agus ar an bpobal uile í, g‐á ráḋ, Is í seo fuil an tiomna atá órduiġṫe ag Dia ḋaoiḃ.


agus ó Íosa Críost, an fiaḋnaiḋe fírinneaċ, an ċéid‐ġein ó na marḃaiḃ, agus árd‐rí riġṫe na talṁan. Do’n té ġráḋuiġeas sinn, agus do scaoil ó n‐ár bpeacaiḋiḃ le n‐a ḟuil féin sinn;


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan