Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Marcus 9:31 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

31 Óir do ḃí sé ag teagasc a ḋeisceabal, agus ’g‐a ráḋ leo, Atá Mac an Duine le taḃairt i láṁaiḃ na ndaoine, agus cuirfid ċum báis é; agus tar éis a ṁarḃṫa, éireoċaiḋ sé an treas lá.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

31 Aċt níor ṫuig siad an ċainnt, agus ḃí eagla orṫa fiafruiġe de.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

31 Aċ níor ṫuigeadar an ċaint, agus ḃí sgáṫ orṫa é ċeistiú.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

31 Oír do ṫeagaisg sé a ḋeisciobail féin, agus a duḃairt sé ríu, Do ḃéurṫar Mac an duine a láṁuiḃ na ndáoine, agus cuirfid ċum báis é; agus tar éis a ṁarḃaḋ, éiréoċuiḋ sé an treas lá.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Marcus 9:31
19 Iomraidhean Croise  

Ó’n am sin amaċ do ṫosnuiġ Íosa ar a ṁíniú d’á ḋeisceablaiḃ gur ab éigean dó dul go h‐Iarúsalem, agus mórán d’ḟulang ó na seanóiriḃ, agus ó na h‐árd‐ṡagartaiḃ, agus ó na scríoḃaiḋṫiḃ, agus go gcuirfiḋe é ċum báis, agus go n‐aiséireoċaḋ sé an tríoṁaḋ lá.


ar ċuma Ṁic an Duine naċ dtáinig ċum go ndéanfaiḋe frioṫáileaṁ air, aċt ċum go ndéanfaḋ seisean frioṫáileaṁ, agus ċum a anam do ṫaḃairt i n‐éiric móráin.


Atá a ḟios agaiḃ go mbéiḋ an ċáisc ann tar éis dá lá, agus go dtaḃarfar Mac an Duine suas d’á ċéasaḋ.


A ṫiġearna, is cuiṁin linn go nduḃairt an fealltóir úd, agus é beo, I gceann trí lá éireoċad arís.


agus do‐ġéanaid‐sean fonoṁaid faoi, agus caiṫfid seile air, agus sciúrsálfaid é, agus marḃóċaid é; agus tar éis trí lá éireoċaiḋ sé arís.


Agus do ṫosnuiġ sé ar a innsint dóiḃ, go gcaiṫfeaḋ Mac an Duine mórán d’ḟulang, agus diúltaḋ d’ḟáġáil ó na seanóiriḃ, agus ó na h‐árd‐ṡagartaiḃ, agus ó na scríoḃaiḋṫiḃ, agus go gcuirfiḋe ċum báis é, agus go n‐éireoċaḋ sé tar éis trí lá.


Agus aduḃairt sé leo, Tig Élias ar dtús go deiṁin, agus aṫnuaḋann sé gaċ uile niḋ: agus cionnas atá scríoḃṫa i dtaoḃ Ṁic an Duine, go gcaiṫfiḋ sé mórán d’ḟulang agus ḃeiṫ fá ṫarcuisne?


Nárḃ éigean do’n Ċríost na neiṫe sin d’ḟulang ar an gcuma sin, agus dul isteaċ ’n‐a ġlóir?


Cuiriḋ‐se na ráiḋte seo i dtaisce ’n‐ḃúr gcluasaiḃ: óir atá Mac an Duine le taḃairt i láṁaiḃ daoine.


Ní ḟuil aon duine g‐á ṫógáil uaim, aċt is uaim féin atáim g‐á ṫaḃairt uaim. Atá ar ċumas dom a ṫaḃairt uaim, agus atá ar ċumas dom a ġlacaḋ ċugam arís. Mar sin do ċuir m’Aṫair de ḋualgas orm.


D’ḟreagair Íosa agus aduḃairt sé leo, Leagaiḋ ar lár an teampall so, agus i gcionn trí lá tógfad‐sa é.


Agus fá mar árduiġ Maois an naṫair niṁe sa ḃfásaċ, caiṫfear Mac an Duine d’árdú ar an gcuma ċéadna:


má ṡeasaimíd go dian, riaġlóċaimíd i n‐éinḟeaċt leis: má ṡéanaimíd é, séanfaiḋ seisean sinne, leis:


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan