Marcus 9:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Agus i gceann sé lá ’n‐a ḋiaiḋ sin ṫug Íosa leis Peadar, agus Séamas, agus Eoin, agus do ṫreoruiġ sé iad ’n‐a n‐aonar fá leiṫ suas ar ṡliaḃ árd: agus do h‐aṫruiġeaḋ a ġné ’n‐a ḃfiaḋnaise:

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

² Agus dʼéiriġ a ċuid éadaiġ lonnraċ agus an-ġeal mar ṡneaċta, ar ċuma naċ dtiocfaḋ le h-aon úcaire ar talaṁ a ngealaḋ.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

² Agus ḃí a ċuid éadaiġ ag taiṫneaṁ ċóṁ geal le sneaċta, ar ċuma ná féadfaḋ aon úcaire ar talaṁ iad do ġealaḋ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Agus a gcionn sé lá na ḋíaiġsin, rug Iósa Peadar, agus Séumas, agus Eóin leis, agus do ṫréoruiġ sé íad na náonar fá leiṫ go slíaḃ ro árd: agus do háṫruiġeaḋ a ċrúṫ na ḃfíaḋnuisi:

Marcus 9:2 Iomraidhean Croise

Maitiú 14:13

Agus nuair do‐ċuala Íosa é, d’imṫiġ sé i mbád ó’n áit sin, isteaċ i n‐áit ḟásaṁail uaigniġ: agus nuair do‐ċuala na sluaiġte sin, do leanadar d’á gcois é ó na caṫraċaiḃ.

Marcus 14:33

Agus do rug sé leis Peadar, agus Séamas, agus Eoin, agus do ṫosnuiġ sé ar ḃeiṫ go criṫ‐eaglaċ, do‐brónaċ.

Marcus 16:12

Agus tar a éis sin, do ṫaisbeán sé é féin i gcruṫ eile do ḃeirt aca agus iad ag siuḃal, ag dul fá’n tuaiṫ ḋóiḃ.

Marcus 5:37

Agus níor leig sé d’aoinneaċ teaċt leis, aċt Peadar, agus Séamas, agus Eoin dearḃráṫair Ṡéamais.

Lúcas 6:12

Agus ṫarla ins na laeṫiḃ sin, go ndeaċaiḋ sé amaċ ar an gcnoc ċum urnaiġe do ḋéanaṁ; agus d’ḟan sé ar feaḋ na h‐oiḋċe ag guiḋe ċum Dé.

Eoin 1:14

Agus do‐rinneaḋ colann de’n Ḃriaṫar, agus do ċóṁnuiġ sé ’n‐ár measc (agus do ċonnacamar a ġlóir, aṁail glóir Aon‐Ṁic an Aṫar), lán de ġrás agus d’ḟírinne.

Roṁánaċ 12:2

Agus ná géilliḋ do nósaiḃ an tsaoġail seo: aċt aṫruiġtear siḃ tré aṫnuaḋaḋ ḃur n‐aigne, ċum go ḃfroṁfaiḋ siḃ toil Dé, atá maiṫ, agus taiṫneaṁaċ, agus diongḃálta.

2 Chum na gCoirinnteach 13:1

Is í seo an treas uair dom ag teaċt ċugaiḃ. Ar ḟiaḋnaise beirte nó triúir bunóċar gaċ focal.

Ḃfilippiánaċ 3:21

an té ċuirfeas malairt croṫa ar ċorp so ár h‐uṁlaiḋeaċta, ċum go ndéanfar cosṁail é le n‐a ċorp glórṁar féin, do réir an ċumais atá aige ċum gaċ uile niḋ do ṫaḃairt fá n‐a ċeannas féin.

Taisbeunaḋ 20:11

Agus do ċonnacas riġ‐ċaṫaoir ṁór, ġeal, agus an té do ḃí ’n‐a ṡuiḋe innti, gur ṫeiċ an talaṁ agus neaṁ ó n‐a ġnúis; agus ní raiḃ áit le fáġáil dóiḃ.