Marcus 7:15 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁵ Ní ḟuil niḋ ar biṫ ar an taoḃ amuiġ de’n duine, ṫéiġeas isteaċ ann, ḟéadas a ṡalú: aċt na neiṫe ṫig amaċ as an duine, is iad sin na neiṫe ṡaluiġeas an duine.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹⁵ Ní ḟuil dadaṁ taoḃ amuiġ deʼn duine, agus a ṫéid isteaċ ann, a dʼḟéadfaḋ é a ṡaluġaḋ, aċt na neiṫe a ṫig amaċ as an duine, is iad sin a ṡaluiġeas an duine.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹⁵ Ní’l aon rud atá lasmuiġ de’n duine, agus a ṫéiġeann isteaċ ann, d’ḟéadfaḋ é ṡailiú, aċ na neiṫe a tagann amaċ as an nduine siniad a ṡailíġeann an duine.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁵ Ní ḃfuil ní ar biṫ ar an dtáoḃ a muiġ don duine, ṫéid a sdeaċ ann lé nab éidir a ṡalċaḋ: aċd na neiṫe ṫig as a maċ, as íad sin na neiṫe ṡalċas an duine.

Marcus 7:15 Iomraidhean Croise

Maitiú 12:34

A ṡlioċt na naṫraċ niṁe, cionnas is féidir liḃ‐se deaġ‐neiṫe do laḃairt, agus siḃ go h‐olc? óir is as líonṁaireaċt an ċroiḋe laḃras an béal.

Maitiú 15:16

Agus aduḃairt sé, An ḃfuil siḃ‐se gan tuigsin fós?

Marcus 7:14

Agus do ġlaoḋ sé na daoine ċuige arís, agus aduḃairt sé leo, Éistiḋ uile liom‐sa, agus tuigiḋ:

Marcus 7:16

Má atá cluasa ċum éisteaċta ag aoinneaċ, éisteaḋ sé.

Gníoṁarṫa 10:28

agus aduḃairt sé leo, Atá a ḟios agaiḃ féin naċ dlisteanaċ do’n Iúdaċ baint do ḃeiṫ aige le duine d’aon ċineaḋ eile, ná caidreaṁ do ḋéanaṁ leis; aċt ṫug Dia le tuigsin dom gan coitċeann ná neaṁ‐ġlan do ṫaḃairt ar aon duine:

Roṁánaċ 14:17

óir ní biaḋ agus ól ríoġaċt Dé, aċt fíréantaċt, agus síoṫċáin, agus áṫas san Spiorad Naoṁ.

1 Chum na gCoirinnteach 10:25

Iṫiḋ gaċ a ndíoltar ar an margaḋ, gan aon ċeist ḃeiṫ oraiḃ fá ċoinsias.

Tituis 1:15

Is glan gaċ niḋ do’n dream atá glan: aċt ní glan éinniḋ do’n dream neaṁ‐ġlan, díċreidṁeaċ; aċt atá fiú a n‐aigne féin agus a gcoinsias truailliġṫe.

Neaḃruiḋeaċ 13:9

Ná biḋiḋ d’ḃur ḃfuadaċ ag teagascaiḃ éagsaṁla, aisteaċa; óir is maiṫ go gcoṫóċaiḋe an croiḋe le grása, ní le biaḋaiḃ do ḃí gan tairḃe ariaṁ do na daoiniḃ do ġnáṫuiġ iad.

Neaḃruiḋeaċ 9:10

naċ ḃfuil ionnta (idir biaḋa, agus deoċa, agus ionnlaiḋṫe éagsaṁla) aċt gnáṫ‐nósanna saoġalta, do cuireaḋ ar bun go dtí aimsir an ċeartuiġṫe.