Marcus 6:51 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁵¹ Agus do ċuaiḋ sé suas ċuca agus isteaċ sa mbád; agus do stad an ġaoṫ: agus do ḃí iongnaḋ agus uaṫḃás ar a h‐inntinn;

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁵¹ Agus ċuaiḋ sé suas ar an luing ċuca, agus stad an ġaoṫ. Agus ba ṁóroe go mór an t-uaṫḃás a ṫáinic orṫa ina n-aigne.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁵¹ Agus ṫáinig sé ċúċa ar bórd na luinge agus do stad an ġaoṫ. Agus do ṁéaduiġ ar a n-uaṫḃás i n-a n-aigne.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁵¹ Ann sin do ċúaiḋ sé súas ċuca ann sa luing; agus do ċíunaiġ an ġáoṫ: agus is móide go mór do ḃí uáṫḃás agus iongantus, orrṫasan sin.

Marcus 6:51 Iomraidhean Croise

Maitiú 8:10

Agus nuair doċuala Íosa sin, do ḃí iongnaḋ air, agus aduḃairt sé leo‐san do ḃí g‐á leanaṁain, Go fírinneaċ adeirim liḃ, A leiṫéid sin de ċreideaṁ ní ḃfuaras i nIsrael féin.

Marcus 1:27

Agus ṫáinig uaṫḃás orṫa uile agus d’ḟiafruiġeadar díoḃ féin, Créad é seo? teagasc úr‐nua! cuireann sé smaċt go h‐uġdarásaċ ar na spioraidiḃ neaṁ‐ġlana féin, agus géilleann siad dó.

Marcus 2:12

Agus d’éiriġ seisean ar an láṫair, agus do ṫóg sé a leaba, agus d’imṫiġ sé amaċ i ḃfiaḋnaise a raiḃ ann; i dtreo go raiḃ uaṫḃás orṫa uile, go dtugadar glóir do Ḋia, agus iad ’g‐a ráḋ, Ní ḟacamar a leiṫéid seo riaṁ.

Marcus 4:39

Agus d’éiriġ sé ’n‐a ḋúiseaċt, agus do ḃagair sé ar an ngaoiṫ, agus aduḃairt sé leis an ḃfairrge, Éist, bí socair. Agus do stad an ġaoṫ, agus do ḃí ciúnas mór ann.

Marcus 4:41

Agus do ġaḃ eagla an‐ṁór iad, agus aduḃradar le ċéile, Cia h‐é seo, go n‐uṁluiġeann gaoṫ agus fairrge ḋó?

Marcus 5:42

Agus ar an láṫair d’éiriġ an cailín ’n‐a suiḋe, agus do ṡiuḃail sí; óir do ḃí sí ḋá ḃliaḋain déag d’aois. Agus ṫáinig uaṫḃás an‐ṁór orṫa.

Marcus 6:32

Agus d’imṫiġeadar i mbád go h‐áit uaigniġ fá leiṫ.

Marcus 7:37

Agus do ḃí iongnaḋ an‐ṁór orṫa, agus aduḃradar, Do‐rinne sé gaċ uile niḋ go maiṫ: do‐ḃeir sé éisteaċt do ḃoḋránaiḃ, agus cainnt do ḃalḃánaiḃ.

Eoin 6:21

Annsin do b’áil leo a ġlacaḋ isteaċ ċuca sa mbád: agus ar an láṫair do ḃí an bád ag an tír ċum a raḃadar ag dul.