Marcus 5:5 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁵ Agus do ḃíoḋ sé i gcóṁnaiḋe, d’oiḋċe agus de ló, ins na tuamaiḃ agus ar na cnocaiḃ, ag screadaiġ agus ’g‐a ġearraḋ féin le cloċaiḃ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁵ Agus ḃíoḋ sé i gcóṁnaiḋe, oiḋċe agus lá, ins na tuambaí agus ar na sléiḃte, ag screadaiġ agus ġá ġearraḋ féin le cloċa.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁵ Agus ḃíoḋ sé i gcóṁnuiḋe, do ló agus d’oiḋċe, ins na h-uaġnaiḃ agus ins na cnocaiḃ, ag liúiriġ agus ’ġá ġearraḋ féin le cloċaiḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁵ Agus do ḃíoḋ sé do ġnáṫ, do ló agus doiḋċe, ar na sléiḃtiḃ, agus annsna túamuiġiḃ, ag éiṁġe, agus da ġearraḋ féin ré cloċaiḃ.

Marcus 5:5 Iomraidhean Croise

Marcus 5:4

óir, ba ṁinic do ceanglaḋ é le geiṁliḃ agus le slaḃraiḃ, agus do réab sé na slaḃraiḋe agus do ḃris sé na geiṁle ’n‐a mbroscar; agus ní raiḃ ar ċumas aon duine a ċur fá smaċt.

Marcus 5:6

Agus nuair do ċonnaic sé Íosa i ḃfad uaiḋ, do riṫ sé ċuige agus do ṡléaċt sé ḋó;

Eoin 8:44

Is ó ḃúr n‐Aṫair, an diaḃal, siḃ‐se, agus is é mian ḃúr n‐aṫar is toil liḃ do ḋéanaṁ. Dúnṁarḃṫóir ab eaḋ eisean ó ṫosaċ, agus níor ṡeas sé sa ḃfírinne, óir ní ḟuil fírinne ann. Nuair do‐ḃeir sé an t‐éiṫeaċ, is uaiḋ féin laḃras sé: óir is bréagaire é, is é aṫair an éiṫiġ é.