Marcus 5:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ fear do ċóṁnuiġeaḋ ins na tuamaiḃ; agus níor ḟéad duine ar biṫ a ċeangal, le slaḃraḋ féin;

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

³ A mbíoḋ cóṁnaiḋe air ins na tuambaí, agus naċ raiḃ aoinneaċ ábalta é ċeangal feasta fiú le slaḃraí:

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

³ Agus ins na h-uaġnaiḃ a ċóṁnuiġeaḋ sé, agus níor ḃ’ḟéidir feasda é ċeangal le slaḃraíḃ féin,

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Agá raiḃ a áit ċoṁnuiġe ann sna túamuiġiḃ; agus nár ḃeidir lé neaċ ar biṫ a ċeangal, ní heaḋ, lé slaḃraḋuiḃ féin:

Marcus 5:3 Iomraidhean Croise

Marcus 5:2

Agus nuair ṫáinig sé amaċ as an mbád, ar an láṫair do casaḋ ’n‐a ṫreo fear ’n‐a raiḃ spioraid neaṁ‐ġlan, agus é ag teaċt as na tuamaiḃ,

Marcus 5:4

óir, ba ṁinic do ceanglaḋ é le geiṁliḃ agus le slaḃraiḃ, agus do réab sé na slaḃraiḋe agus do ḃris sé na geiṁle ’n‐a mbroscar; agus ní raiḃ ar ċumas aon duine a ċur fá smaċt.

Lúcas 8:29

Aṫċuinġim ort gan mo ṗianaḋ. Óir do ḃí sé g‐á órdú do’n spioraid neaṁ‐ġlain teaċt amaċ as an duine. Óir ba ṁinic do‐ḃeireaḋ sí air: agus do coiṁéadṫaiḋe é fá ġárda, agus do ceangailtiḋe é le slaḃraiḃ agus le geiṁliḃ; agus ag réabaḋ na gcuiḃreaċ ó ċéile ḋó, do ruaigeaḋ an deaṁan amaċ sa ḃfásaċ é.