Marcus 4:32 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³² nuair curtar é, fásann sé suas agus éiriġeann sé níos mó ná aon luiḃ eile, agus cuireann sé amaċ géaga móra uaiḋ go ḃféadann éanlaiṫe na spéire dul ’n‐a gcóṁnaiḋe fá n‐a scáṫ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

³² Agus nuair aḃéas sé curṫa, fásann sé, agus éiriġeann sé níos mó ná aon luiḃ eile, agus tig géaga móra air, ionnas go mbʼḟéidir do éanaċa an aeir cóṁnaiḋe a ḋéanaṁ faoi n-a scáṫ.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

³² Agus nuair a curtar é, agus go n-eiríġeann sé, go mbíonn sé níos mó ’ná aon ġlasara eile, agus go dtagann géaga móra air i dtreó go ḃféadaid éanlaiṫe an aeir cóṁnuiḋe ḋéanaṁ fé n-a sgáṫ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³² Aċd tar éis a ċora, fásaiḋ sé súas, agus is mó é ná éunluiḃ do na luiḃeannuiḃ, agus fásaid géuga móra air; ionnus go ḃféadfaidis éunlaiṫ an aiéir nid do ḋeanaṁ ar á sgáṫ.

Marcus 4:32 Iomraidhean Croise

Maitiú 13:32

is é sin an síol is luġa d’á ḃfuil ann; aċt nuair ḟásas sé, is é an luiḃ is mó d’á ḃfuil ann, agus éiriġeann sé ’n‐a ċrann, i dtreo go dtig éanlaiṫe an aéir agus go neaduiġid ’n‐a ġéagaiḃ.

Marcus 4:31

Is cosṁail í le gráinne síl mustáird, nuair curtar é sa talaṁ, bioḋ gur luġa é ná na síolta uile d’á ḃfuil ar doṁan,

Marcus 4:33

Agus is iomḋa saṁlaoid eile de’n tsórt sin i n‐ar laḃair sé an briaṫar leo, de réir mar do b’ḟéidir leo éisteaċt leis: