Marcus 4:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³ Éistiḋ liom: Féaċaiḋ, do ċuaiḋ síoladóir amaċ ag cur sil:

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

³ Éistigiḋ: Féaċ, ċuaiḋ an curadóir amaċ a ċur síl.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

³ Éistiḋ liom: Féaċ, ċuaiḋ curadóir amaċ ag cur síl.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³ Eisdiġ; Taḃruiġ dá ḃur naire, do ċúaiḋ an síoladóir amaċ do ċur ṡíl:

Marcus 4:3 Iomraidhean Croise

Maitiú 13:24

Agus do ċuir sé saṁlaoid eile rómpa, g‐á ráḋ, Is cosṁail ríoġaċt na ḃflaiṫeas le duine do ċuir síol maiṫ ’n‐a ġort:

Maitiú 13:26

Aċt nuair d’ḟás an geaṁar, agus ṫug sé toraḋ, annsin do‐ċonnacṫas an cogal, leis.

Maitiú 13:3

Agus do ṁúin sé mórán neiṫe i saṁlaoidiḃ ḋóiḃ, agus aduḃairt sé, Féaċ, do ċuaiḋ síoladóir amaċ ag cur síl;

Marcus 4:14

An síol ċuireas an síoladóir, is é an briaṫar é.

Marcus 4:2

Agus ṫug sé morán teagaisc dóiḃ i saṁlaoidiḃ, agus aduḃairt sé leo ’n‐a ṫeagasc,

Marcus 4:23

An té ag a ḃfuil cluasa ċum éisteaċta, éisteaḋ sé.

Marcus 4:4

agus tarla, ag cur an tsíl dó, gur ṫuit cuid de’n tsíol i n‐aice an ḃealaiġ, agus ṫáinig éanlaiṫe an aeir, agus d’iṫeadar é.

Marcus 4:9

Agus aduḃairt sé, An té ag a ḃfuil cluasa ċum éisteaċta, éisteaḋ sé.

Gníoṁarṫa 2:14

Aċt Peadar, ag éirġe ’n‐a ṡeasaṁ dó i n‐éinḟeaċt leis an aon duine déag, d’árduiġ sé a ġlór, agus do laḃair sé leo, A ṗobail Iúdaea, agus siḃ‐se go léir ċóṁnuiġeas i nIarúsalem, bíoḋ a ḟios agaiḃ an méid seo, agus éistiḋ lem’ ḃriaṫraiḃ.

Séamas 2:5

Éistiḋ, a ḃráiṫre ionṁaine, nár ṫóg Dia boċta an tsaoġail ċum ḃeiṫ saiḋḃir fá ċreideaṁ agus ċum ḃeiṫ ’n‐a oiḋriḃ de’n ríoġaċt atá geallta aige do na daoiniḃ ġráḋuiġeas é?

Taisbeunaḋ 2:11

An té go ḃfuil cluas aige, éisteaḋ sé le n‐a ḃfuil ag an Spiorad d’á ráḋ leis na h‐eaglaisiḃ. An té ḃeireas buaiḋ, ní ḃfaiġiḋ sé doċar ó’n dara bás.

Taisbeunaḋ 2:29

An té go ḃfuil cluas aige, éisteaḋ sé le n‐a ḃfuil ag an Spiorad d’á ráḋ leis na h‐eaglaisiḃ.

Taisbeunaḋ 2:7

An té go ḃfuil cluas aige, éisteaḋ sé le n‐a ḃfuil ag an Spiorad d’á ráḋ leis na h‐eaglaisiḃ. An té ḃeireas buaiḋ, do‐ḃéarfad dó‐san toraḋ le n’iṫe de ċrann na beaṫaḋ atá i bpárrṫas Dé.