Marcus 3:21 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²¹ Agus nuair do‐ċuala a ċáirde é, do ċuadar amaċ le breiṫ air; mar aduḃradar, Is ar mí‐ċéill atá sé.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²¹ Agus nuair a ċuala a ṁuinnitir seo, ċuaiḋ siad amaċ le breiṫ air; óir duḃairt siad: Go ndeaċaiḋ sé as a ċéill.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²¹ Agus nuair airiġ a ṁuíntir féin é do ċuadar amaċ ċun beirṫe air. mar duḃradar: Is as a ṁeaḃair atá sé.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²¹ Agus an tan do ċúaladar a ċáirde so, tangadar a maċ do ḃreiṫ air: óir a duḃradar, Go raiḃ sé ar míċéill.

Marcus 3:21 Iomraidhean Croise

Marcus 3:31

Agus ṫáinig a ṁáṫair agus a ḋearḃráiṫre: agus ’n‐a seasaṁ ḋóiḃ amuiġ, do ċuireadar fios air, ag glaoḋaċ air.

Eoin 10:20

Agus aduḃairt mórán aca, Atá deaṁan ann, agus is ar buile atá sé; cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag éisteaċt leis?

Gníoṁarṫa 26:24

Agus nuair do ḃí sé g‐á ċosaint féin ar an gcuma sin, aduḃairt Féstus de ġuṫ árd, A Ṗóil, ar buile atáir; atá do léiġeann mór ’gad’ ċur as do ṁeaḃair.

2 Chum na gCoirinnteach 5:13

Óir má táimíd ar easbaiḋ céille, is ar son Dé é; nó má táimíd ’n‐ár gcéill, is ar ḃur son‐sa é.