Marcus 14:4 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴ Aċt do ḃí daoine ann aduḃairt go míċéadfaċ eadorṫa féin, Cad ċuige a ndéantar an diomailt seo ar an uinneimeint?

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁴ Agus ḃí cuid acu a raiḃ fearg orṫa ina n-intinn féin, agus duḃairt siad: Cad ċuige a ndearnaḋ an cur amuġa seo ar an ungaḋ?

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁴ Agus ḃí daoine láiṫreaċ agus ṫainig fearg orṫa, agus duḃradar ’n-a n-aigne féin: Cad ċuige an ḃásta san a ḋéanaṁ ar an ola?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴ Agus do rinneadar dream aca miċéadfuiḋ an a ninntinn féin, agus a duḃradar, Créud fá ndéantar an diomḃailsi air a nola?

Marcus 14:4 Iomraidhean Croise

Maitiú 20:24

Agus nuair do‐ċuala an deiċneaḃar é, d’éiriġ siad mí‐ṡásta go mór leis an mbeirt dearḃráṫar.

Marcus 14:3

Agus nuair do ḃí sé i mBétánia, i dtiġ Ṡíomóin loḃair, ’n‐a ṡuiḋe ag an mbórd, ṫáinig bean ag a raiḃ crúsca alabastair d’uinneimeint spíocnáird an‐luaċṁair; agus do ḃris sí an crúsca, agus do ḋoirt sí a raiḃ ann ar a ċeann.

Marcus 14:5

Óir do b’ḟéidir an uinneimeint so do ḋíol ar níos mó ’ná trí céad pinginn, agus a taḃairt do na boċtaiḃ. Agus do ḃíodar díombuiḋeaċ ḋí.