Marcus 12:7 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁷ Aċt aduḃairt na scológa le n‐a ċéile, Is é seo an t‐oiġre; téanam, marḃaimís é. Agus béiḋ an oiġeaċt againne.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁷ Aċt duḃairt na feirmeoirí le n-a ċéile: Is é seo an t-oiġre: taraigiḋ, cuirimís ċun báis é, agus béiḋ an oiġreaċt againn.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁷ Aċ duḃairt an luċt saoṫruiġṫe le n-a ċéile: Sidé an t-oiġre; téanam, cuirimís ċun ḃáis é, agus beiḋ an oiġreaċt againn.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁷ Aċd a duḃradar na sgológa eatorra féin, Is é so an toiḋre; tigiḋ, marḃum é, agus buḋ linn féin an oiḋreaċd.

Marcus 12:7 Iomraidhean Croise

Maitiú 2:16

Annsin, nuair do ċonnaic Ioruaṫ gur ṁeall na draoiṫe é, do bí sé le cúṫaċ, agus do ċuir sé amaċ scriosairí, agus do ṁarḃ sé a raiḃ de ċlannṁac ḋá ḃliaḋain nó fá n‐a ḃun i mBeiṫil agus san dúṫaiġ do ḃain léi, de réir an ama d’innis na draoiṫe ḋó.

Maitiú 21:34

Agus nuair do ḃí séasúr na dtoraḋ ag teaċt, do ċuir sé a ṡearḃóntaí ċum na scológ, ċum ċuid de’n toraḋ d’ḟáġáil.

Marcus 12:12

Agus do ḃíodar ag iarraiḋ faille ċum greim d’ḟáġáil air, aċt do ḃí eagla an ṗobail orṫa; óir do ṫuigeadar gurab ’n‐a n‐aġaiḋ féin d’innis sé an tsaṁlaoid sin: agus d’ḟágadar é agus d’imṫiġeadar.

Marcus 12:6

Do ḃí aige aon ṁac aṁáin, ionṁain: agus do ċuir sé eisean ċuca sa deireaḋ mar an gcéadna, ’g‐a ráḋ, Do‐ḃéarfaid urraim dom’ ṁac.

Marcus 12:8

Agus do rugadar air, agus do ṁarḃadar é, agus do ċaiṫeadar as an ḃfíon‐ġort amaċ é.

Gníoṁarṫa 2:23

tugaḋ suas é de réir cóṁairle cinnte agus réiṁ‐eolais Dé, agus do ċroċaḃair‐se agus do ṁarḃaḃar é le láiṁ cuirpṫeaċ:

Gníoṁarṫa 5:28

D’órduiġeamar daoiḃ go cruinn gan teagasc do ḋéanaṁ san ainm sin: agus féaċ, atá Iarúsalem líonta de ḃúr dteagasc agaiḃ, agus atá siḃ ag iarraiḋ fuil an duine sin do ṫarraing orainne.

Gníoṁarṫa 7:52

Cia aca de na fáiḋiḃ naċ ndearna ḃúr sinnsir géir‐leanaṁain air? agus do ṁarḃadar iad‐san d’ḟógair roiṁ ré teaċt an Ḟíréin úd; go ḃfuil siḃ‐se ’n‐ḃúr mbraṫadóiriḃ agus ’n‐ḃúr ndúnṁarḃṫóiriḃ aige;

Neaḃruiḋeaċ 1:2

aċt do laḃair sé linne ins na laeṫaiḃ deireannaċa so tré n‐a Ṁac, do ċinn sé mar oiḋre ar a ḃfuil ann, tré n‐ar ċruṫuiġ sé an doṁan, leis.