Maitiú 21:7 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁷ agus ṫugadar leo an t‐asal, agus an bromaċ, agus do ċuireadar a mbrait orṫa; agus do ṡuiḋ seisean orṫa.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁷ Agus ṫug siad leo an asal agus an searraċ, agus leag siad a mbaill éadaiġ orṫa, agus ċuir siad ina ṡuiḋe orṫa é.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁷ Agus ṫugadar leó an láir asail agus an searraċ; agus ċuireadar a mbrait féin anuas orṫa, agus ċuireadar eisean ’n-a ṡuiḋe orṫa.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁷ Agus tugadar an tasail, agus an bromaċ leó, agus do ċuireadar a néaduiġe orrṫa, agus do ċuireadar eisean na ṡuiḋe ar a ṁuin.

Maitiú 21:7 Iomraidhean Croise

Maitiú 21:2

Téiġiḋ isteaċ sa mbaile beag úd ṫall os ḃúr gcóṁair, agus ar an láṫair do‐ġeoḃaiḋ siḃ láir asail ceangailte ann, agus searraċ i n‐éinḟeaċt léi: scaoiliḋ iad, agus taḃraiḋ liḃ ċugam iad.

Maitiú 21:6

Agus d’imṫiġ na deisceabail, agus do‐rinneadar mar d’órduiġ Íosa ḋóiḃ,

Maitiú 21:8

Agus do leaṫ furṁór an tsluaiġ a mbrait ar an sliġe; agus do ḃain dream eile géaga de na crannaiḃ agus do leaṫadar ar an sliġe iad.