Maitiú 20:15 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁵ Naċ dleaġṫaċ dom an niḋ is toil liom do ḋéanaṁ lem’ ċuid féin? Nó an ḃfuil droċ‐ṡúil agat, toisc go ḃfuilim‐se fial?

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹⁵ An aṁlaiḋ naċ dlisteannáċ daṁ an rud is toil liom a ḋéanaṁ? An droċ-ṡuil atá agat, as siocair go ḃfuil mise maiṫ?

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹⁵ An aṁlaiḋ náċ dleaġṫaċ dom an níḋ is toil liom a ḋéanaṁ? An droċ-ṡúil atá agat, óir is duine fóġanta mise?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁵ A né naċ ceaduiġeaċ ḋaṁsa an ní is toil leam féin do ḋéanaṁ rém ċuid féin? An ḃfuil do ṡúilsi go holc, air son go ḃfuilimsi maiṫ?

Maitiú 20:15 Iomraidhean Croise

Maitiú 11:25

Ins an am sin d’ḟreagair Íosa agus aduḃairt, Molaim ṫú, a Aṫair, a Ṫiġearna neiṁe agus talṁan, gur ċeilis na neiṫe seo ar luċt eagna agus tuigseana, agus gur noċtais do naoiḋeanaiḃ iad:

Maitiú 20:14

Tóg leat do ċuid féin agus bí ag imṫeaċt; is toil liom an oiread céadna do ṫaḃairt do’n duine seo is deireannaiġe ṫáinig, agus ṫugas duit‐se.

Maitiú 6:23

Aċt má ḃíonn do ṡúil go h‐olc, béiḋ do ċorp ar fad sa dorċaċt. D’á ḃriġ sin, má’s dorċaċt an solas atá ionnat, cad é mar ḋorċaċt í!

Marcus 7:22

agus aḋaltrannas, agus sainnt, agus cuirpṫeaċt, agus cealg, agus ainṁian, agus droċ‐ṡúil, agus dia‐ṁaslaḋ, agus uaḃar, agus baois:

Eoin 17:2

fá mar ṫugais dó cuṁaċt ar gaċ a ḃfuil beo, ionnas, gaċ a dtugais dó, go dtiuḃraḋ sé an ḃeaṫa ṡíorraiḋe ḋóiḃ.

Gníoṁarṫa 13:45

Aċt nuair do ċonnaic na h‐Iúdaiġ na sluaiġte, do líonadar d’éad, agus do ċuireadar i gcoinniḃ na neiṫe do laḃair Pól, agus ṫugadar masla ḋó.

1 Chum na gCoirinnteach 4:7

Óir cia rinne duine ar leiṫ ḋíot‐sa? agus créad atá agat naċ ḃfuarais? agus má fuarais féin é, cad ċuige ḋuit ḃeiṫ ag maoiḋeaṁ, aṁail agus naċ ḃfuarais é?

Heṗesiánaċ 1:11

Do rinneaḋ oiḋrí ḋínne ann, ar mbeiṫ ḋúinn réaṁórduiġṫe do réir rúin an té do‐ġní gaċ niḋ do réir cóṁairle a ṫola féin:

Heṗesiánaċ 2:1

Agus do ḃí siḃ‐se marḃ do ḋeascaiḃ ḃur bpeacaḋ agus ḃur gcionnta,

Heṗesiánaċ 2:5

nuair ḃíomar marḃ de ḋeascaiḃ ár gcionnta, do ḃeoḋuiġ sé i n‐éinḟeaċt le Críost sinn (is tré ġrása do slánuiġeaḋ siḃ), agus do ṫóg sé suas sinn i n‐éinḟeaċt leis,

Séamas 1:18

Is d’á ṫoil féin do ġein sé le briaṫar na fírinne sinn, ċum go mbéimís mar ċéad‐ṫorṫa a ḃfuil cruṫuiġṫe aige.

Séamas 5:9

Ná biḋiḋ ag cannrán i n‐aġaiḋ a ċéile, a ḃráiṫre, ċum naċ dtiuḃarfar breiṫeaṁnas oraiḃ: féaċ, atá an breiṫeaṁ ’n‐a ṡeasaṁ ag an doras.