Maitiú 17:5 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁵ Le linn a ċainnte, féaċ, do leaṫ scamall lonnraċ orṫa: agus féaċ, an guṫ as lár an scamaill, aduḃairt, Is é seo mo Ṁac ionṁain, ’n‐a ḃfuil mo mór‐aoiḃneas; éistiḋ leis.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁵ Le linn é a ḃeiṫ ag cainnt, féaċ, ċuir néall soillseaċ a scáile orṫa. Agus féaċ, guṫ as an néall, ag ráḋ: Is é seo mo Ṁac múirneaċ ina ḃfuil mo ṁór-ṫaitneaṁ: éistigiḋ leis.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁵ Le linn na cainte sin do ráḋ ḋó, féaċ, do ċlúdaiġ sgamall soillseaċ iad; agus féaċ, guṫ as an sgamall, agus duḃairt: Sidé mo Ṁac dílis ar a ḃfuil mo ġreann: éistiḋ leis.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁵ Suil do sguir seisean do laḃairt, féuċ, do ṫeilg néull soillseaċ sgáile orrṫa: agus feuċ táinic guṫ as an néull, ag ráḋ, Ag so an Mac gráḋaċ úd agamsa, an a ḃfuil mo ṫoil ṁaiṫe; Eisdiġ ris.

Maitiú 17:5 Iomraidhean Croise

Maitiú 12:18

Féaċ, mo ṡeirḃíseaċ atá toġṫa agam; An té is ionṁain liom ’n‐a ḃfuil aoiḃneas m’anma: Cuirfead mo Spiorad air, Agus fógróċaiḋ Sé breiṫeaṁnas do na Geintiḃ.

Maitiú 17:6

Agus nuair do‐ċuala na deisceabail é, do ṫuiteadar ar a n‐aġaiḋ, agus do ḃí eagla ṁór orṫa.

Maitiú 3:17

agus, féaċ, guṫ ó neaṁ, aduḃairt, Is é seo mo Ṁac ionṁain ’n‐a ḃfuil mo ṁór‐aoiḃneas.

Marcus 1:11

agus ṫáinig an guṫ as na flaiṫeasaiḃ, Is tusa mo Ṁac ionṁain in a ḃfuil mo ṁór‐aoiḃneas.

Marcus 9:7

Agus ṫáinig scamall ’n‐a dtimċeall do ċlúduiġ iad: agus ṫáinig an guṫ as an scamall aduḃairt, Is é seo mo Ṁac ionṁain: éistiḋ leis.

Lúcas 3:22

agus gur ṫuirling an Spiorad Naoṁ i rioċt corporḋa, i gcruṫ cuilm air, agus ṫáinig an guṫ as na flaiṫeasaiḃ, Is tusa mo Ṁac ionṁain; is ionnat‐sa atá mo ṁór‐aoiḃneas.

Eoin 3:16

Óir do ġráḋuiġ Dia an saoġal ċóṁ mór sin, go dtug sé a Aon‐Ṁac féin, ionnas, gaċ duine creidfeaḋ ann, naċ gcaillfiḋe é, aċt go mbéaḋ an ḃeaṫa ṡíorraiḋe aige.

Eoin 3:35

Gráḋuiġeann an t‐Aṫair an Mac, agus atá gaċ uile niḋ taḃarṫa aige ḋó ’n‐a láiṁ.

Eoin 5:37

Agus an t‐Aṫair do ċuir uaiḋ mé, ṫug sé fiaḋnaise im’ ṫaoḃ. Ní, ċualaḃair‐se a ġuṫ ariaṁ agus ní ḟacaḃar a ġné.

Gníoṁarṫa 1:9

Agus nuair aduḃairt sé an méid sin, do tógaḋ suas é, agus iad ag aṁarc; agus do ċeil scamall ar a raḋarc é.

Gníoṁarṫa 7:37

Is é an Maois sin aduḃairt le clainn Israel, Tógfaiḋ Dia suas fáiḋ mar mise ḋaoiḃ as lár ḃúr mbráiṫreaċ.

Heṗesiánaċ 1:6

ċum clú glóire a ġrása, do ḃronn sé go saor orainn san Té n‐a ḃfuil a ġráḋ:

Ccolossianaċ 1:13

D’ḟuascail sé ó ċuṁaċt an dorċadáis sinn, agus d’aistriġ sé go ríoġaċt a Ṁic ionṁain féin sinn;

Neaḃruiḋeaċ 5:9

agus tar éis dó teaċt i ḃfoirḃṫeaċt, do ḃí sé mar uġdar slánuiġṫe ṡíorraiḋe do na daoiniḃ go léir uṁluiġeas dó;

Taisbeunaḋ 1:7

Féaċ, atá sé ag teaċt leis na néalltaiḃ; agus ċífiḋ gaċ súil é, agus an dream do rop é; agus caoinfiḋ treaḃa uile an doṁain d’á ḃárr. Mar sin ḃéas. Amen.

Taisbeunaḋ 14:14

Agus do ḋearcas, agus féaċ, néall geal, agus an té do ḃí cosṁail le Mac an Duine ’n‐a ṡuiḋe ar an néall, coróin óir ar a ċeann, agus corrán géar ’n‐a láiṁ aige.