Maitiú 1:21 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²¹ Béarfaiḋ sí mac, agus do‐ḃéarfaiḋ tú ÍOSA mar ainm air, óir slánóċaiḋ sé a ṗobal ó n‐a bpeacaiḋiḃ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²¹ Agus béarfarḋ sí mac, agus ḃéarfaiḋ tusa Íosa mar ainm air, óir slánóċarḋ sé a ḋaoine ó n-a bpeacaiḋe.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²¹ Agus béarfaiḋ sí mac, agus taḃarfair-se Íosa mar ainim air, óir slánóċaiḋ sé a ḋaoine ó n-a bpeacaíḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²¹ Agus béaruiḋ sí mac, agus do ḃéaruiḋ tú Iosa dainm air: óir sláineoċaḋ sé a ṗubal féin ó na bpeacuiġiḃ.

Maitiú 1:21 Iomraidhean Croise

Maitiú 1:25

aċt níor aiṫin sé í nó go rug sí mac, agus ṫug sé ÍOSA mar ainm air.

Lúcas 1:13

Aċt aduḃairt an t‐aingeal leis, Ná bíoḋ eagla ort, a Ṡaċariais: óir do h‐éisteaḋ led’ ġuiḋe, agus béarfaiḋ do ḃean Elisabet mac duit, agus glaoḋfair Eoin mar ainm air.

Lúcas 1:31

Agus féaċ, geoḃair gein id’ ḃroinn, agus béarfair mac, agus glaoḋfair ÍOSA mar ainm air.

Lúcas 2:11

óir atá Slánuiġṫeoir beirṫe ḋaoiḃ indiu, is é sin Críost an Rí, i gcaṫair Ḋáiḃi.

Lúcas 2:21

Agus nuair do ḃí na h‐oċt laeṫe caiṫte ċum an leanḃ do ṫimċeall‐ġearraḋ, tugaḋ ÍOSA mar ainm air, an t‐ainm ṫug an t‐aingeal air sarar geineaḋ é i mbroinn.

Eoin 1:29

An lá ’n‐a ḋiaiḋ sin do ċonnaic sé Íosa ag teaċt ċuige, agus aduḃairt sé, Féaċ Uan Dé ṫógas peacaḋ an doṁain!

Eoin 4:42

agus aduḃradar leis an mnaoi, Ní mar ġeall ar do ċainnt‐se ċreidimíd: óir d’éisteamar féin, agus atá a ḟios againn gurb é Slánuiġṫeoir an tsaoġail é go fíor.

Gníoṁarṫa 13:23

Is ó ṡlioċt an ḟir sin, de réir na geallaṁna, ṫug Dia Slánuiġṫeoir d’Israel, Íosa;

Gníoṁarṫa 3:26

Ċugaiḃ‐se ar dtús do ċuir Dia a Ṡeirḃíseaċ, nuair ṫóg sé suas é, ċum siḃ do ḃeannú, ag iompoḋ gaċ duine agaiḃ ó n‐ḃúr gcuirpṫeaċt.

Gníoṁarṫa 4:12

Agus ní ḟuil slánú le fáġáil i n‐aoinneaċ eile: óir ní ḟuil aon ainm eile fá neaṁ tugaḋ do ḋaoiniḃ le n‐ar ḃ’ḟéidir ár slánú.

Gníoṁarṫa 5:31

D’árduiġ Dia le n‐a láiṁ ḋeis é ċum ḃeiṫ ’n‐a Ṗrionnsa agus ’n‐a Ṡlánuiġṫeoir, ċum aiṫriġe agus maiṫeaṁnas na bpeacaḋdo ṫaḃairt d’Israel.

Tituis 2:14

ṫug é féin ar ár son, ċum sinn d’ḟuascailt ó gaċ peacaḋ, agus pobal do ġlanaḋ ḋó féin, pobal díoġraiseaċ ċum deaġ‐oibreaċa do ċleaċtaḋ.

Neaḃruiḋeaċ 7:25

D’á ḃriġ sin atá ar ċumas dó na daoine ṫig ċum Dé tríd do ṡlánú ar fad, de ḃriġ go maireann sé beo i gcóṁnaiḋe ċum eadarġuiḋe do ḋéanaṁ ar a son.

1 Eoin 1:7

aċt má ṡiuḃlaimíd san tsolas fá mar tá seisean san tsolas, atá cumann againn le ċéile, agus glanann fuil Íosa Críost a Ṁac ó gaċ peacaḋ sinn.

1 Eoin 3:5

Agus is eol daoiḃ gur foillsiġeaḋ é ċum peacaḋ do ċur ar ceal; agus ní ḟuil peacaḋ ar biṫ ann féin.

Taisbeunaḋ 7:14

Agus aduḃras‐sa leis, A Ṫiġearna, atá a ḟios agat‐sa. Agus aduḃairt seisean liom, Is iad na daoine ṫáinig as an anró mór iad so, agus do niġeadar a róbaí agus do rinneadar geal iad i ḃfuil an Uain.