Lúcas 9:42 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴² Agus ag teaċt ċuige ḋó, do leag an deaṁan ar lár é, agus do ṫarraing sé as a ċéile é. Aċt do smaċtuiġ Íosa an spioraid neaṁ‐ġlan, agus do leiġeas sé an buaċaill, agus ṫug sé ar ais d’á aṫair é.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁴² Agus nuair a ḃí sé ag teaċt ċuige, leag an deaṁan é agus ṫarraing sé as a ċéile é.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁴² Agus nuair a ḃí sé ag teaċt do leag an deaṁan é, agus ḃí sé ’ġá stracaḋ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴² Agus ad teaċd ċuige ḋó, do ḃúail an deaṁan síos é, agus do ṫarruing sé as a ċeile é. Aċd do imḋearg Iósa an spiorad neaṁglan, agus do leiġis sé an leanaḃ, agus ṫug sé ḋá aṫair fein é.

Lúcas 9:42 Iomraidhean Croise

Marcus 9:20

Agus ṫugadar ċuige é: agus nuair do ċonnaic an spioraid é, ar an láṫair do réab sí é go millteaċ, agus do ṫuit sé ar an talaṁ, agus é ag ionfairt, agus cuḃar ar a ḃéal.

Lúcas 7:15

Agus d’éiriġ an duine marḃ ’n‐a ṡuiḋe, agus do ṫosnuiġ sé ar laḃairt.

Lúcas 9:39

agus féaċ, beireann spioraid air, agus screadann sé go h‐obann; agus tarraingeann sí as a ċéile é, go gcuireann sé cuḃar, agus is ar éigean ḟágas sí é, aċt í g‐á ḃrúġaḋ go millteaċ.

Lúcas 9:41

Agus d’ḟreagair Íosa agus aduḃairt sé, A ṡlioċt ṁíċreidṁiġ, ċlaoin, cá ḟad ḃéas mé eadraiḃ, agus ḟuilingeoċas mé liḃ? taḃair ċugam do ṁac.

Lúcas 9:43

Agus do ḃí uaṫḃás ar ċáċ mar ġeall ar ṁór‐ċuṁaċt Dé. Agus nuair do ḃí gaċ uile ḋuine ag déanaṁ ionganta de gaċ niḋ do ḃí d’á ḋéanaṁ aige, aduḃairt sé le n‐a ḋeisceablaiḃ,

Eoin 6:19

Agus nuair do ḃí fá ṫuairim cúig staid fiċead nó deiċ staid fiċead d’iomraṁ déanta aca, do ċonnacadar Íosa ag siuḃal ar an ḃfairrge, ag tarraing i ngar do’n ḃád: agus do ḃí scannraḋ orṫa.

Gníoṁarṫa 9:41

Agus ṫug sé a láṁ dí, agus do ṫóg sé ’n‐a seasaṁ í; agus ag glaoḋaċ na naoṁ agus na mbaintreaḃaċ dó, ṫug sé ḋóiḃ í ’n‐a beaṫaiḋ.

Taisbeunaḋ 12:12

Déanaiḋ gáirdeaċas d’á ḃriġ sin, a ḟlaiṫeasa, agus siḃ‐se ċóṁnuiġeas ionnta. Is mairg do’n talaṁ agus do’n ḟairrge: óir atá an diaḃal imṫiġṫe síos ċugaiḃ, agus fearg ṁór air, agus a ḟios aige naċ ḃfuil aċt tamall beag i ndán dó.