Lúcas 6:47 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴⁷ Gaċ duine ṫig ċugamsa, agus éisteas lem’ ḃriaṫraiḃ, agus do‐ġní d’á réir, taisbeánfad daoiḃ cia leis gur cosṁail é:

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁴⁷ Gaċ aoinneaċ dá dtig ċugam-sa, agus a éisteas le mo ḃriaṫra, agus a ġní dá réir, taisbeánfaiḋ mé díḃ cé leis ar cosaṁail é:

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁴⁷ Gaċ duine a ṫagann ċúġam-sa agus d’éisteann le m’ ċaint agus a ḋeineann d’á réir taisbeánfad daoiḃ cé leis gur cosṁail é:

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴⁷ Gaċ uile neaċ ṫig ċugamsa, agus éisdeas rém ḃríaṫṫruiḃ, agus do ní ḋá reir, foillséoċuiḋ mé ḋáoiḃsi cía ré ar cosṁuil é:

Lúcas 6:47 Iomraidhean Croise

Maitiú 12:50

is é sin mo ḋearḃráṫair, agus mo ḋeirḃṡiúr, agus mo ṁáṫair.

Maitiú 17:5

Le linn a ċainnte, féaċ, do leaṫ scamall lonnraċ orṫa: agus féaċ, an guṫ as lár an scamaill, aduḃairt, Is é seo mo Ṁac ionṁain, ’n‐a ḃfuil mo mór‐aoiḃneas; éistiḋ leis.

Lúcas 11:28

Aċt aduḃairt seisean, Abair ’n‐a ionad sin, Is beannuiġṫe iad‐san éisteas le briaṫar Dé agus ċoiṁéadas é.

Lúcas 14:26

Má atá aon duine ag teaċt ċugam‐sa, agus gan fuaṫ aige d’á aṫair, agus d’á ṁáṫair, agus d’á ṁnaoi, agus d’á ċlainn, agus d’á ḋearḃráiṫriḃ, agus d’á ḋeirḃṡeaṫraċaiḃ, agus fós d’á anam féin, ní féidir ḋó ḃeiṫ ’n‐a ḋeisceabal agam.

Lúcas 6:48

is cosṁail é le fear do ḃí ag tógáil tiġe, agus do ṫoċail go doiṁin síos sa talaṁ, agus do ċuir an bun ar an gcarraig: agus nuair ṫáinig an tuile, do ḃuail an raḃarta i gcoinniḃ an tiġe sin, agus níor ḟéad sé a ċorrú: óir do ḃí sé tógṫa go daingean.

Lúcas 8:13

Agus iad‐san atá ar an gcarraig is iad na daoine ġlacas ċuca an briaṫar le h‐áṫas tar a éis dóiḃ éisteaċt leis; agus ní ḟuil fréaṁ aca‐san; creideann siad ar feaḋ tamaill, agus i n‐am caṫuiġṫe téiġeann siad ar gcúl.

Lúcas 8:8

Agus do ṫuit cuid eile ar an talaṁ maiṫ, agus d’ḟás sé, agus ṫug sé toraḋ uaiḋ, fá ċéad. Nuair aduḃairt sé an méid sin, do ġlaoḋ sé amaċ, An té ag a ḃfuil cluasa ċum éisteaċta, éisteaḋ sé.

Eoin 10:27

Éisteann mo ċaoiriġ‐se lem’ ġlóir, agus aiṫniġim‐se iad, agus leanann siad mé:

Eoin 13:17

Má’s eol daoiḃ an méid sin, is aoiḃinn daoiḃ má ġníonn siḃ d’á réir.

Eoin 14:15

Má tá gráḋ agaiḃ dom, coiṁéadfaiḋ siḃ m’aiṫeanta.

Eoin 5:40

agus ní h‐áil liḃ teaċt ċugam‐sa, ċum go mbéiḋ beaṫa agaiḃ.

Eoin 6:35

Aduḃairt Íosa leo, Is mise arán na beaṫaḋ: an té ṫig ċugam‐sa, ní ḃéiḋ ocras go bráṫ air, agus an té ċreideas ionnam‐sa, ní ḃéiḋ tart go bráṫ air.

Eoin 6:37

Gaċ a dtugann an t‐Aṫair ḋom, tiocfaiḋ sé ċugam, agus an té ṫig ċugam ní ċuirfiḋ mé uaim é ar ċor ar biṫ.

Eoin 8:52

Aduḃairt na h‐Iúdaiġ leis, Atá a ḟios againn anois go ḃfuil deaṁan ionnat. Atá Abraċam marḃ, agus na fáiḋe, agus adeir tusa, Má ċoiṁéadann duine mo ḃriaṫar‐sa, ní ḃlaisfiḋ sé bás go deoiḋ.

Neaḃruiḋeaċ 5:9

agus tar éis dó teaċt i ḃfoirḃṫeaċt, do ḃí sé mar uġdar slánuiġṫe ṡíorraiḋe do na daoiniḃ go léir uṁluiġeas dó;

Séamas 4:17

D’á ḃriġ sin, an té gur ab eol dó deiġ‐ġníoṁ do ḋéanaṁ, agus naċ ndéanann é, is peacaḋ ḋó é.

1 Peadar 2:4

Druidiḋ leis, cloċ ṡír‐ḃeo, d’ar ḋiúltuiġ na daoine, aċt atá toġṫa, luaċṁar i ḃfiaḋnaise Dé.

2 Peadar 1:10

D’á ḃriġ sin, a ḃráiṫre, déanaiḋ iarraċt san mbreis ar ḃur ngairm agus ar ḃur dtoġaḋ do ḋaingniú: óir ag cleaċtaḋ na neiṫe seo ḋaoiḃ, ní ṫuisleoċaiḋ siḃ ċoiḋċe:

1 Eoin 2:29

Má’s eol díḃ é ḃeiṫ fíréanta, is eol daoiḃ gaċ aoinneaċ ċleaċtas fíréantaċt, gur uaiḋ‐sean do geineaḋ é.

1 Eoin 3:7

A ċlann ḃeag, ná meallaḋ aoinneaċ siḃ: an té ċleaċtas fíréantaċt atá sé fíréanta, fá mar tá séisean fíréanta:

Taisbeunaḋ 22:14

Is beannuiġṫe na daoine niġeas a róbaí, ċum go mbéiḋ cead ċum crainn na beaṫaḋ aca, agus go raċaiḋ siad ṫar na geataiḃ isteaċ san gcaṫair.