Lúcas 6:23 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²³ Déanaiḋ gáirdeaċas, an lá sin, agus léimneaċ: óir féaċ, is mór é ḃúr luaiġeaċt ar neaṁ: óir is mar sin do‐rinne a sinnsir é leis na fáiḋiḃ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²³ Bíoḋ áṫas oraiḃ an lá sin agus éiriġigiḋ i n-áirde le lúṫġáir: óir féaċ, is mór ḃur luaċ saoṫair ar neaṁ; óir is mar sin a ġníoḋ a n-aiṫreaċa leis na fáiḋe.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²³ Deiniḋ gáirdeaċas an lá san, agus mórtais: óir féaċ, is mór é ḃúr dtuarasdal ar neaṁ: óir is mar sin a ḋein a sínsear é leis na fáiḋiḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²³ Déunuiḋ gáirdeaċus an lá sin, agus éirġiḋ a náirde ré lúṫġáire: óir, féuċ, as mór ḃur lúaiḋeaċd ar neaṁ: oír as mar sin do rinneadar a naiṫreaċa ris na faiḃiḃ.

Lúcas 6:23 Iomraidhean Croise

Maitiú 5:12

Bíoḋ áṫas oraiḃ agus lúṫġáir, mar is mór é ḃúr luaċ saoṫair ar neaṁ; óir ar an gcuma ċéadna is eaḋ do ciapaḋ na fáiḋe ṫáinig róṁaiḃ.

Lúcas 1:41

Agus ṫarla, nuair do‐ċuala Elisabet beannaċaḋ Ṁuire, gur ḃíoḋg an naoiḋeanán ’n‐a broinn; agus do líonaḋ Elisabet de’n Spiorad Naoṁ;

Lúcas 1:44

Óir féaċ, ċóṁ luaṫ agus táinig guṫ do ḃeannaċta im’ ċluasaiḃ, do ḃíoḋg an naoiḋeanán le h‐áṫas im’ ḃroinn.

Lúcas 6:35

Aċt taḃraiḋ‐se grád do ḃúr náiṁdiḃ, agus déanaiḋ maiṫ, agus taḃraiḋ iasaċt uaiḃ gan ḃeiṫ ag súil le h‐aiseag; agus béiḋ ḃúr luaiġeaċt an‐ṁór, agus béiḋ siḃ ’n‐ḃúr gclainn ag an Té is Aoirde: óir bíonn sé cineálta le luċt an díombuiḋeaċais agus le droċ‐ḋaoiniḃ.

Gníoṁarṫa 14:10

aduḃairt sé de ġuṫ árd, Éíriġ id’ ṡeasaṁ go díreaċ ar do ċosaiḃ. Agus d’éiriġ sé de léim, agus do ṡiuḃail sé.

Gníoṁarṫa 3:8

Agus ag preabaḋ ’n‐a ṡeasaṁ ḋó, do ṡiuḃail sé; agus do ċuaiḋ sé i n‐éinḟeaċt leo isteaċ san teampall, agus é ag siuḃal, agus ag léimriġ, agus ag molaḋ Dé:

Gníoṁarṫa 5:41

Agus d’imṫiġeadar‐san as láṫair na h‐árd‐ċóṁairle, agus aṫás mór orṫa de ċionn gur measaḋ gurḃ ḟiú iad easonóir d’ḟulang ar son an Ainme.

Roṁánaċ 5:3

Agus ṫairis sin, is aḋḃar mórtais dúinn ár gcaṫuiġṫe féin; agus a ḟios againn go dtugann caṫú foiġid;

2 Chum na gCoirinnteach 12:10

D’á ḃriġ sin bainim aoiḃneas as na laigeaċtaiḃ, as na maslaiḃ, as na géirleanaṁaintiḃ, as na h‐anaċnaiḃ, ar son Ċríost, óir is i n‐am mo laige is mó ḃím láidir.

Ccolossianaċ 1:24

Do‐ġním gáirdeaċas anois i lár mo ḃuaiḋearṫa ar ḃur son, agus líonaim suas im’ ḟeoil féin an méid de ṗiantaiḃ Ċríost atá i n‐easnaṁ ar son a ċuirp,

2 Chum Timóteuis 2:12

má ṡeasaimíd go dian, riaġlóċaimíd i n‐éinḟeaċt leis: má ṡéanaimíd é, séanfaiḋ seisean sinne, leis:

Neaḃruiḋeaċ 11:26

g‐á ṁeas gur mó dob’ ḟearr masla Ċríost mar ṡaiḋḃreas ’ná seoda na hÉigipte: óir do ḃí sé ag súil leis an luaċ saoṫair.

Neaḃruiḋeaċ 11:6

agus gan creideaṁ ní féidir taiṫneaṁ leis: óir an té ṫig ċum Dé, ní foláir dó a ċreideaṁain go ḃfuil sé ann, agus go dtugann sé luaċ a saoṫair do na daoiniḃ loirgeas é.

Séamas 1:2

Ná measaiḋ aċt gur aḋḃar áṫais ar fad é, a ḃráiṫre,

1 Peadar 4:13

aċt ó tá siḃ rannṗáirteaċ ’n‐ar ḟulaing Críost, déanaiḋ gáirdeaċas; ċum go mbéiḋ áṫas agus árd‐ṁeanma oraiḃ, ċóṁ maiṫ, nuair foillseoċar a ġlóir.

Taisbeunaḋ 2:17

An té go ḃfuil cluas aige, éisteaḋ sé le n‐a ḃfuil ag an Spiorad d’á ráḋ leis na h‐eaglaisiḃ. An té ḃeireas buaiḋ, do‐ḃéarfad dó‐san cuid de’n ṁanna foluiġṫe, agus do‐ḃéarfad ḋó cloċ ġeal, agus ainm nua scríoḃṫa ar an gcloiċ, naċ ḃfuil eolas air ag aoinneaċ, aċt ag an té ġeiḃeas í.

Taisbeunaḋ 2:26

Agus an té ḃeireas buaiḋ, agus ċoiṁeádas m’oibreaċa go deireaḋ, do‐ḃéarfad dó‐san uġdarás os cionn na náisiún,

Taisbeunaḋ 2:7

An té go ḃfuil cluas aige, éisteaḋ sé le n‐a ḃfuil ag an Spiorad d’á ráḋ leis na h‐eaglaisiḃ. An té ḃeireas buaiḋ, do‐ḃéarfad dó‐san toraḋ le n’iṫe de ċrann na beaṫaḋ atá i bpárrṫas Dé.

Taisbeunaḋ 21:7

An té ḃeireas buaiḋ, béiḋ sé ’n‐a oiḋre ar na neiṫiḃ seo: agus béiḋead mar Ḋia aige, agus béiḋ seisean mar ṁac agam‐sa.

Taisbeunaḋ 3:12

An té ḃeireas buaiḋ, déanfad colaṁan i dteampall mo Ḋé ḋe, agus ní imṫeoċaiḋ sé amaċ as go deoiḋ: agus scríoḃfad ainm mo Ḋé air, agus ainm caṫraċ mo Ḋé, Iarúsalem nua ṫig anuas as neaṁ óm’ Ḋia, agus m’ainm nua féin.

Taisbeunaḋ 3:5

An té ḃeireas buaiḋ, clúdóċar é ar an gcuma sin le h‐éadaiġiḃ geala; agus ní scriosfad a ainm amaċ ċoiḋċe as leaḃar na beaṫaḋ, agus adṁóċad a ainm i láṫair m’Aṫar agus i láṫair a aingeal.