Lúcas 5:22 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²² Aċt ó ba léir d’Íosa a smaointe, d’ḟreagair sé agus aduḃairt sé leo. Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag ceasnú i n‐ḃúr gcroiḋṫiḃ?

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²² Aċt ó ḃi fios a smaointe ag Íosa, duḃairt sé leo, ġá ḃfreagairt: Cad é sin ar a ḃfuil siḃ ag smaoineaḋ i ḃur gcroiḋṫe?

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²² Aċ ó ḃí fios a smuínte ag Íosa d’ḟreagair sé iad agus duḃairt: Cad ċuige an maċtnaṁ so i nḃúr gcroiḋe agaiḃ?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²² Aċd ar naiṫne a smúaintiġe Díosa, do ḟreagair sé, agus a duḃairt sé ríu; Créd é an ní so smuaintiġṫísi an ḃur gcroiḋṫiḃ?

Lúcas 5:22 Iomraidhean Croise

Maitiú 12:15

Agus ar n‐a ḟeicsin sin d’Íosa, d’imṫiġ sé as an áit sin: agus do lean a lán daoine é;

Maitiú 12:25

Agus b’eol dó‐san a smaointe, agus aduḃairt sé leo, Gac ríoġaċt atá deaġailte innti féin, bascṫar í; agus gaċ caṫair nó líon tiġe atá deaġailte i gcoinniḃ a ċéile, ní ṡeasfaiḋ sé:

Maitiú 9:4

Agus nuair ṫug Íosa fá ndeara na smaointe do ḃí aca, aduḃairt sé, Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag smaoineaḋ go h‐olc i n‐ḃúr gcroiḋeaċaiḃ?

Marcus 8:17

Agus nuair do ḃí a ḟios ag Íosa, aduḃairt sé leo, Cad ċuige a ḃfuil siḃ ag diospóireaċt toisc gan arán do ḃeiṫ agaiḃ? an é naċ ḃfeiceann siḃ, agus naċ dtuigeann siḃ fós? an ḃfuil ḃúr gcroiḋe dúr fós?

Lúcas 24:38

Agus aduḃairt seisean leo, Cad ċuige a ḃfuil buaiḋirt oraiḃ? agus cad ċuige a ḃfuil ceisteanna ag éirġe i n‐ḃúr gcroiḋe?

Lúcas 5:21

Agus do ṫosnuiġ na scríoḃaiḋṫe agus na Fairisíniġ ar ċeasnú, agus iad g‐á ráḋ, Cia h‐é seo atá ag laḃairt dia‐ṁasla? Cia ḟéadas peacaiḋe do ṁaiṫeaṁ, aċt Dia aṁáin?

Lúcas 5:23

Cia aca is fusa a ráḋ, Atá do ṗeacaiḋe maiṫte ḋuit; nó a ráḋ, Éiriġ agus siuḃail?

Gníoṁarṫa 5:3

Aċt aduḃairt Peadar, A Ananiais, cad ċuige ar líon Sátan do ċroiḋe, go n‐innseoċá bréag do’n Spiorad Naoṁ, agus cuid de luaċ na talṁan do ċongḃáil?

Neaḃruiḋeaċ 4:12

Óir atá briaṫar Dé beo, bríoġṁar, níos géire ’ná aon ċlaiḋeaṁ ḋá ḟaoḃar. Téiġeann sé isteaċ idir an anam agus an spiorad, idir na h‐ailt, agus an smior, agus scrúduiġeann sé smaointe agus meon an ċroiḋe.

Taisbeunaḋ 2:23

Agus imreoċad bás ar a clainn; agus tuigfiḋ na h‐eaglaisí gur mise an té scrúduiġeas na duḃáin agus na croiḋeaċa: agus do‐ḃéarfad do gaċ duine agaiḃ do réir ḃur ngníoṁarṫa.