Lúcas 4:6 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁶ Agus aduḃairt an diaḃal leis, Do‐ḃéarfad duit‐se an ċuṁaċt uile sin, agus a mórḋaċt: óir tugaḋ daṁ‐sa é; agus tig liom a ḃronnaḋ ar an té is roġa liom.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁶ Agus duḃairt sé leis: Ḃéarfaiḋ mé an ċuṁaċt seo uilig duit, agus a nglóir, óir tugaḋ daṁ-sa iad, agus ḃeirim iad do mo roġa duine.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁶ Agus duḃairt sé leis: Taḃarfad-sa ḋuit-se na cóṁaċta san uile go léir, agus a ngradam, óir do tugaḋ dom iad, agus tugaim iad do m’roġa duine.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁶ Agus a duḃairt an diaḃal ris, Do ḃéara misi na cuṁaċda so uile ḋuit, agus a nglóir: óir do tugaḋ ḋamṡsa í; agus do ḃeirim í don tí as toil leam.

Lúcas 4:6 Iomraidhean Croise

Lúcas 4:7

D’á ḃriġ sin, má aḋrann tú róṁam‐sa, is leat‐sa an t‐iomlán.

Eoin 12:31

Anois atá breiṫeaṁnas an tsaoġail seo ann; anois atá prionnsa an tsaoġail seo le ruagaḋ.

Eoin 14:30

Ní laḃarfad mórán eile liḃ, óir atá prionnsa an tsaoġail seo ag teaċt: agus ní ḟuil baint ar biṫ aige liom‐sa;

Eoin 8:44

Is ó ḃúr n‐Aṫair, an diaḃal, siḃ‐se, agus is é mian ḃúr n‐aṫar is toil liḃ do ḋéanaṁ. Dúnṁarḃṫóir ab eaḋ eisean ó ṫosaċ, agus níor ṡeas sé sa ḃfírinne, óir ní ḟuil fírinne ann. Nuair do‐ḃeir sé an t‐éiṫeaċ, is uaiḋ féin laḃras sé: óir is bréagaire é, is é aṫair an éiṫiġ é.

2 Chum na gCoirinnteach 11:14

Agus ní h‐aon iongnaḋ é sin; mar ċuireann Sátan féin cló aingil solais air féin.

Heṗesiánaċ 2:2

’n‐a raiḃ siḃ ag siuḃal roiṁ ré do réir cúrsa an tsaoġail seo, do réir prionnsa cuṁaċta an aeir, an spiorad atá ag oibriú anois i gclainn na h‐easuṁlaċta.

1 Peadar 1:24

Óir, Atá an uile ḟeoil mar an ḃféar, Agus atá a scéiṁ uile mar ḃláṫ an ḟéir. Feoġann an féar, agus tuiteann a ḃláṫ;

1 Eoin 5:19

Is eol dúinn, leis, gur daoine le Dia sinn, agus go ḃfuil an saoġal ar fad fá ċuṁaċt na h‐ainspioraide.

Taisbeunaḋ 12:9

Agus do teilgeaḋ síos an dragún mór, an tsean‐naṫair niṁe, ar a dtugtar an Diaḃal agus Sátan, an té ṁeallas an saoġal ar fad; do teilgeaḋ síos é go dtalaṁ, agus do teilgeaḋ a aingle síos i n‐éinḟeaċt leis.

Taisbeunaḋ 13:2

Agus an t‐ainṁiḋe do ċonnacas, do ḃí sé cosṁail le liobard, agus ḃí a ċosa cosṁail le cosaiḃ maṫġaṁna, agus ḃí a ḃéal cosṁail le béal leoṁain: agus ṫug an dragún a neart, agus a árd‐ċaṫaoir, agus cuṁaċt ṁór dó.

Taisbeunaḋ 13:7

Agus tugaḋ de ċead dó cogaḋ do ċur ar na naoṁaiḃ, agus buaiḋ do ḃreiṫ orṫa: agus tugaḋ cuṁaċt dó os cionn gaċ treiḃe, agus pobail, agus teangan, agus ciniḋ.