Lúcas 22:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁹ Agus aduḃradar leis, Cia an áit i n‐ar toil leat go n‐ullṁóċaimís é?

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁹ Aċt duḃairt siad-san: Cá h-áit ar toil leat go ndéanfaḋ sinn fá réir?

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁹ Agus duḃradar-san: Canad is toil leat go n-ollaṁóċaimís é?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁹ Aċd a duḃradarsin ris, Cía a náit ann ar toil leaċd sinn dá ullṁuġaḋ?

Lúcas 22:9 Iomraidhean Croise

Marcus 12:1

Agus do ṫosnuiġ sé ar laḃairt leo i saṁlaoidiḃ. Do ċuir duine áiriṫe fíon‐ġort, agus do ċuir sé fál ’n‐a ṫimċeall, agus do rinne sé clais ann le h‐aġaiḋ daiḃċe an ḟíona, agus do ṫóg se túr, agus ṫug sé ar cíos do scológaiḃ é, agus d’imṫiġ sé go tír eile.

Lúcas 22:10

Agus aduḃairt sé leo, Féaċ, ar ḋul isteaċ sa gcaṫair ḋaoiḃ, casfar oraiḃ fear agus soiṫeaċ uisce ar iomċar aige; leanaiḋ eisean isteaċ sa tiġ i n‐a ḃfuil sé ag dul.

Lúcas 22:8

Agus do ċuir sé uaiḋ Peadar agus Eoin, g‐á ráḋ, Téiġiḋ agus ullṁuiġiḋ an Ċáisc dúinn, go n‐iṫimíd é.