Lúcas 22:26 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²⁶ Aċt ní mar sin daoiḃ‐se: aċt an té is mó eadraiḃ, bíoḋ sé mar an té is óige; agus an té is áirde oraiḃ mar an té do‐ġní frioṫáileaṁ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²⁶ Aċt ná bíoḋ siḃ-se aṁlaiḋ; aċt an té is mó eadraiḃ, bíoḋ sé mar an té is óige, agus an té is ceannaire, mar an ḟreastalaiḋe.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²⁶ Ní mar sin daoiḃ-se áṁṫaċ; aċ an t-é is mó oraiḃ bíoḋ sé mar an t-é is óige, agus an fear cinn riain i n’ḟear frioṫálṁa.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²⁶ Aċd ní mar sin dáoiḃse: aċd an té as mó eadruiḃ, ḃíoḋ sé mar an té is luġa; agus an té is áired eadruiḃ, mar an té do ní miniosdralaċd.

Lúcas 22:26 Iomraidhean Croise

Maitiú 20:26

Ní mar sin ḃéas eadraiḃ‐se: aċt cibé duine go mba ṁian leis ḃeiṫ mór eadraiḃ, béiḋ sé ’n‐a ṡeirḃíseaċ agaiḃ;

Marcus 10:43

Aċt ní mar sin daoiḃ‐se: aċt cibé duine gur mian leis ḃeiṫ mór eadraiḃ, caiṫfiḋ sé ḃeiṫ ’n‐a ṡeirḃíseaċ agaiḃ:

Marcus 9:35

Agus do ṡuiḋ sé, agus do ġlaoḋ sé an dá‐réag ċuige; agus aduḃairt sé leo, Aon duine lé’r mian ḃeiṫ i dtosaċ, is eisean ḃéas ar deireaḋ ar fad, agus ḃéas ’n‐a ṡeirḃíseaċ ag cáċ.

Lúcas 9:48

agus aduḃairt sé leo, Cibé duine ġlacfas ċuige an leanḃ beag so im’ ainm‐se, glacann sé mise: agus cibé duine ġlacfas mise ċuige, glacann sé ċuige an té do ċuir uaiḋ mé: óir an té is luġa eadraiḃ uile, is é is mó.

Roṁánaċ 12:2

Agus ná géilliḋ do nósaiḃ an tsaoġail seo: aċt aṫruiġtear siḃ tré aṫnuaḋaḋ ḃur n‐aigne, ċum go ḃfroṁfaiḋ siḃ toil Dé, atá maiṫ, agus taiṫneaṁaċ, agus diongḃálta.

1 Peadar 5:3

gan ḃeiṫ ag déanaṁ máiġistreaċta ar a ḃfuil fá ḃur gcúram, aċt ḃeiṫ ag taḃairt eisiompláire do’n tréad.

1 Peadar 5:5

Ar an gcuma ċéadna, cuireaḋ an t‐aos óg iad féin fá ċeannas na seanóir. Bíoḋ an uṁlaċt mar ċlúdaċ oraiḃ, óir cuireann Dia i n‐aġaiḋ na n‐uaiḃreaċ, aċt do‐ḃeir sé grása do na h‐uṁlaiḃ.