Lúcas 21:30 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

³⁰ nuair ċuireann siad amaċ a nduilleaḃar, do‐ċí siḃ é agus is eol daoiḃ go ḃfuil an saṁraḋ i ḃfogas.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

³⁰ Nuair aṫá siad ag taḃairt a dtorṫa amaċ anois, tá a ḟios agaiḃ go ḃfuil an saṁraḋ buailte liḃ.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

³⁰ Nuair a ḃionn a dtoraḋ acu d’á ċur amaċ is eól daoiḃ an saṁra ḃeiṫ buailte liḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

³⁰ An tan sgeiṫid a nduilleaḃar, air na ḟaicsin dáoiḃsi aiṫeantáoi úaiḃ féin gur fogus an saṁraḋ ann sin.

Lúcas 21:30 Iomraidhean Croise

Maitiú 24:32

Foġlaimiḋ saṁlaoid ó’n gcrann fige: nuair ḃíos a ġéag bog, agus an duilleaḃar ag teaċt uirṫi, bíonn a ḟios agaiḃ go ḃfuil an saṁraḋ i ngiorraċt daoiḃ;

Lúcas 12:57

Agus cad ċuige naċ mbreaṫnuiġeann siḃ uaiḃ féin an niḋ is ceart?

Lúcas 21:29

Agus do laḃair sé saṁlaoid leo: Féaċaiḋ an crann fige, agus na crainn go léir:

2 Chum na gCoirinnteach 13:5

Scrúduiġiḋ siḃ féin, d’ḟéaċain an ḃfuil siḃ san gcreideaṁ; déanaiḋ froṁaḋ oraiḃ féin. Nó naċ ḃfuil a ḟios agaiḃ féin go ḃfuil Íosa Críost ionnaiḃ? munab aṁlaiḋ gur daoine iondamanta siḃ.