Lúcas 17:26 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²⁶ Agus fá mar ṫarla i n‐aimsir Naoi, mar sin is eaḋ ḃéas i n‐aimsir Ṁic an Duine.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²⁶ Agus mar a ṫárla i laeṫe Naoi, is aṁlaiḋ fosta a ḃéas i laeṫe Ṁic an Duine:

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²⁶ Agus mar a ṫárla i laeṫiḃ Nóe iseaḋ ḃeiḋ i laeṫiḃ Ṁic an Duine.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²⁶ Agus mar do ṫarla a laéṫiḃ Náoi, is mar sin fós ḃiás a laéṫiḃ Ṁic an duine.

Lúcas 17:26 Iomraidhean Croise

Lúcas 17:22

Agus aduḃairt sé leis na deisceablaiḃ, Tiocfaiḋ na laeṫe ’n‐a mbéiḋ siḃ ag tnút le lá aṁáin de laeṫiḃ Ṁic an Duine o’ḟeicsin, agus ní ḟeicfiḋ siḃ é.

Lúcas 17:24

óir fá mar lasann an teintreaċ ó áird aṁáin de’n spéir go dtí an áird eile, agus í ag splanncaḋ, mar sin is eaḋ ḃéas Mac an Duine ’n‐a lá féin.

Lúcas 17:27

Do ḃíodar ag ite, agus ag ól, agus ag pósaḋ, agus d’á dtaḃairt le pósaḋ, go dtí an lá ’n‐a ndeaċaiḋ Naoi isteaċ san áirc, agus ṫáinig an díle agus do ċreaċ sí iad go léir.

Lúcas 17:7

Aċt cia agaiḃ‐se go ḃfuil seirḃíseaċ aige ag treaḃaḋ nó ag aoḋaireaċt caoraċ, agus adéarfas leis, nuair ṫiocfas sé isteaċ ó’n bpáirc, Tar anois agus suiḋ síos ċum biḋ;

Lúcas 18:8

Adeirim liḃ go n‐agarfaiḋ sé go luaṫ. Aċt ċeana, nuair ṫiocfas Mac an Duine, an ḃfaiġiḋ sé creideaṁ ar talaṁ?

Neaḃruiḋeaċ 11:7

Tré ċreideaṁ Naoi, iar ḃfáġáil raḃaiḋ ó Ḋia i dtaoḃ na neiṫe naċ raiḃ fós le feicsin, le h‐eagla agus le hurramaċt do ċuir sé áirc i gcóir ċum a ṫeaġlaċ féin do ṡáḃáil: agus d’á ḃárr sin do ċionntuiġ sé an saoġal, agus do rinneaḋ oiḋre na fíréantaċta atá tré ċreideaṁ ḋe.

2 Peadar 2:5

agus munar spáráil sé an sean‐doṁan, aċt gur ṡaor sé Naoi, bollscaire fíréan, mar aon le h‐oċtar eile, nuair ṫug sé díle ar ḋoṁan na neiṁ‐ḟíréan:

2 Peadar 3:6

agus d’á ḃriġ sin, go dtáinig an t‐uisce ’n‐a ḋílinn ar an doṁan do ḃí ann an uair sin, gur gur scriosaḋ é: aċt na spéarṫa agus an talaṁ atá ann anois,