Lúcas 16:8 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁸ Agus do ṁol an tiġearna an feallaire maoir toisc go ndearna sé é go cliste: óir is glice clann an tsaoġail seo de réir a gcinéil féin ná clann an tsolais.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁸ Agus ṁol an tiġearna an stuiḃard mí-ionnraic, de ḃríġ go ndearna sé críonnaċt: óir is críonna clann an tsaoġail seo do réir a gcinéil féin ná clann an tsoluis.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁸ Agus do ṁol an máiġistir an rógaire stíḃaird, mar gur ḋein sé beart ġasta; óir tá clann an tsaoġail seo níos gasta ’ná clann an tsoluis do réir a gcinéil féin.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁸ Agus do ṁol an tiġearna sdíoḃard na héugcóra, do ḃriġ go ndearuiḋ sé ní glic: oír is glíoca clann an tsáoġailsi ná clann an tsolais iona gcinél féin.

Lúcas 16:8 Iomraidhean Croise

Maitiú 12:32

Agus an té adéarfas focal i n‐aġaiḋ Ṁic an Duine, maiṫfear dó é; aċt an té laḃarfas i n‐aġaiḋ an Spioraid Naoiṁ, ní maiṫfear dó é, ar an saoġal so, ná ar an saoġal atá le teaċt.

Maitiú 17:26

Agus aduḃairt seisean, ó ċoiṁiġṫeaċaiḃ. Aduḃairt Íosa leis, D’á ḃriġ sin, atá an ċlann saor.

Lúcas 16:10

An té ḃíos dílis san rud beag, bíonn sé dílis i rud mór: agus an té ḃíos mí‐ḋílis sa rud beag, bíonn sé mí‐ḋílis i mórán, ċóṁ maiṫ.

Lúcas 16:4

Atá a ḟios agam créad do‐ġéanad, ar ṁoḋ, nuair cuirfear mé as an maoirseaċt, go nglacfaid mé ’n‐a dtiġṫiḃ.

Lúcas 16:7

Aduḃairt sé annsin le duine eile, Agus cá ṁéid atá ort‐sa? Agus aduḃairt seisean, Céad ceaṫraṁaḋ cruiṫneaċtan. Aduḃairt sé leis, Glac do ḃille, agus scríoḃ ceiṫre fiċid ceaṫraṁaḋ.

Lúcas 18:6

Agus aduḃairt an Tiġearna, Éistiḋ le briaṫraiḃ breiṫeaṁan na h‐éagcóra.

Lúcas 20:34

Agus aduḃairt Íosa leo, Pósann clann an tsaoġail seo, agus do‐ḃeirtear le pósaḋ iad:

Lúcas 20:35

aċt na daoine go meastar gur fiú iad an saoġal úd, agus an aiséirġe ó na marḃaiḃ d’ḟáġáil, ní ṗósaidsean agus ní tugtar le pósaḋ iad:

Eoin 12:36

An ḟaid atá an solas agaiḃ, creidiḋ sa tsolas, ċum go mbéiḋ siḃ ’n‐ḃúr gclainn do’n tsolas. Do laḃair Íosa an méid sin, agus d’imṫiġ sé agus do ċeil sé é féin orṫa.

1 Chum na gCoirinnteach 3:18

Ná meallaḋ aon duine é féin. Má ṁeasann aon duine ḋíḃ ḃeiṫ glic san tsaoġal so, bíoḋ sé ’n‐a amadán, ċum go n‐éireoċaḋ sé glic.

Heṗesiánaċ 5:8

mar sin; óir do ḃíoḃar ’n‐ḃur ndorċaċt tráṫ, aċt atá siḃ anois ’n‐ḃur solas san Tiġearna: siuḃlaiḋ ar nós clainne an tsolais.

Ḃfilippiánaċ 3:19

gur ab é a ndamnú a ndeireaḋ, gur ab é a mbolg a ndia, agus gur ab é a h‐aḋḃar maoiḋṁeaċais a náire, dream ċuireas a ndúil i neiṫiḃ saoġalta.

1 Chum na dTesaloníceach 5:5

Clann an tsolais agus clann an lae is eaḋ siḃ go léir; ní daoine de ċlainn na h‐oiḋċe, ná de ċlainn na dorċaċta sinn.

1 Peadar 2:9

Aċt cineaḋ toġṫa is eaḋ siḃ‐se, sagartaċt ríoġḋa, náisiún naoṁṫa, pobal atá ’n‐a ṡealḃaċas ar leiṫ aige féin; ċum go ḃfógróċaḋ siḃ tréiṫe oirḋearca an té do ġlaoḋ as an dorċadas siḃ ċum a ṡolais iongantaiġ féin:

1 Eoin 3:10

Air seo is eaḋ aiṫniġtear clann Dé agus clann an diaḃail: an té naċ gcleaċtann fíréantaċt, ní duine le Dia eisean ná an té naċ dtugann gráḋ d’á ḃráṫair.