Lúcas 16:4 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁴ Atá a ḟios agam créad do‐ġéanad, ar ṁoḋ, nuair cuirfear mé as an maoirseaċt, go nglacfaid mé ’n‐a dtiġṫiḃ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁴ Tá a fios agam cad é ḋéanfas mé, ionnas, nuair a ċuirfear as an stiuḃardaċt mé, go nglacaiḋ siad isteaċ ina dtiġṫe mé.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁴ Tá ḟios agam cad a ḋéanfad, i dtreó, nuair a curfar as an stíḃardaiḋeaċt mé, go nglacfaid siad ’n-a dtiġṫiḃ mé.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁴ Atá a ḟios agam créd do ḋéana mé, ionnas, an tan cuirfiġtear as an sdíoḃardaċd me, go ngéuḃuiḋ síad ċuċa mé dá dtiġṫiḃ féin.

Lúcas 16:4 Iomraidhean Croise

Lúcas 16:3

Agus aduḃairt an maor ’n‐a aigne féin, Créad do‐ġéanad, agus mo ṁáiġistir ag baint na maoirseaċta ḋíom? Ní ḟuil neart agam ċum róṁar do ḋéanaṁ; is nár liom ḃeiṫ ag iarraiḋ déirce.

Lúcas 16:5

Agus ag glaoḋaċ gaċ duine ċuige go raiḃ fiaċa ag a ṫiġearna orṫa, aduḃairt sé leis an gcéad duine, Cá ṁéid atá ag mo ṫiġearna ort?

Lúcas 16:9

Agus adeirim liḃ, Déanaiḋ cáirde ḋaoiḃ féin le saiḋḃreas na mí‐ċneastaċta; i dtreo, nuair ḃéas easbaiḋ oraiḃ, go nglacfaidís isteaċ ins na puibliḃ síorraiḋe siḃ.

Séamas 3:15

Ní h‐í seo an eagnaiḋeaċt ṫig anuas, aċt atá sí talṁaiḋe, colnaiḋe, deaṁnaiḋe.