Lúcas 14:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁹ agus go dtiocfaḋ an té ṫug cuireaḋ ḋuit‐se, agus dó‐san, agus go n‐abróċaḋ sé leat, Taḃair an áit seo do’n duine so; agus annsin go gcaiṫfeá dul san áit is ísle, agus náire ort.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁹ Agus go dtigeaḋ an té a ṫug cuireaḋ duit-se agus dó-san, agus a ráḋ leat: Taḃair áit do’n ḟear seo; agus annsin toiseoċaiḋ tú fá náire a ġlacaḋ na h-áite is ísle.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁹ Agus nuair a ṫiocfaḋ sé sin go ndéarfaḋ an t-é a ṫug cuireaḋ ḋuit-se agus dó-san leat, Taḃair an áit sin dó so; agus ansan go gcaiṫfá dul agus fanṁaint sa n-áit is ísle agus náire ort.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁹ Agus go dtiocfaḋ an tí do ġoir ṫusa agus eision agus go naiḃéoraḋsé riot, Taḃair ionad dó so; agus ann sin do ṫoiseóċṫá maille le náire suiḋe ann sa nionad is ísle.

Lúcas 14:9 Iomraidhean Croise

Lúcas 13:17

Agus nuair aduḃairt sé na neiṫe sin, do ċuir sé náire orṫa‐san do ḃí ’n‐a aġaiḋ: agus do ḃí an‐áṫas ar an sluaġ de ḃárr na neiṫe glórṁar go léir do ḃí aige d’á ndéanaṁ.

Lúcas 3:8

Taḃraiḋ uaiḃ, d’á ḃriġ sin, torṫaí oireas do ḃúr n‐aiṫriġe, agus ná tosnuiġiḋ ar a ráḋ liḃ féin, Atá Abraċam ’n‐a aṫair againn: óir adeirim liḃ, gur féidir le Dia slioċt d’Abraċam do ṫógáil ó na cloċaiḃ sin.