Lúcas 12:18 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹⁸ Agus aduḃairt sé, Is é rud do‐ġéanad: leagfad mo sciobóil, agus tógfad sciobóil ḃéas níos mó ’ná iad; agus cuirfead mo ċuid arḃair agus mo ṁaoin go léir i dtaisce ionnta.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹⁸ Agus duḃairt sé: Seo an rud a ḋéanfas mé: Leagfaiḋ mé mo sciobóil, agus tógfaiḋ mé cinn níos mó, agus cruinneoċaiḋ mé na torṫa uilig a d’ḟás daṁ agus mo ṁaoin isteaċ ionnta,

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹⁸ Agus duḃairt sé: Déanfad so; leagfad mo sgiobóil, agus cuirfead suas sgiobóil a ḃeiḋ níos mó ’ná iad, agus cruinneóċad mo ṫorṫaí go léir agus mo ṁaoin ionta;

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹⁸ Agus a duḃairt sé, Do ḋéana mé so: leaġfaiḋ mé mo sgiobóil, agus toigeaḃuiḋ mé sgionóil ḃus mó ná íad; agus cruimnéoċaiḋ mé mo ṫórṫa nile agus mo ṁáoin ionnta.

Lúcas 12:18 Iomraidhean Croise

Maitiú 6:26

Breaṫnuiġiḋ éanlaiṫe na spéire: ní ċuireann siad síol, agus ní ḃaineann siad fóġṁar, agus ní ċruinniġeann siad éinniḋ i sciobólaiḃ; agus coṫuiġeann ḃúr n‐Aṫair neaṁḋa iad. Naċ mó is fiú siḃ‐se go mór ’ná iad‐san?

Lúcas 12:17

agus do‐rinne sé maċtnaṁ ’n‐a aigne g‐á ráḋ, Créad do‐ġéanad, óir ní ḟuil sliġe agam ċum mo ċuid torṫaí do ċur i dtaisce?

Lúcas 12:19

Agus adéarfad lem’ anam, A anam, atá dóṫain ṁór maoine curṫa i dtaisce agat i gcóṁair mórán bliaḋan le teaċt; ceap do ṡuaiṁneas, bí ag iṫe, agus bí ag ól, agus bí súgaċ.

Lúcas 12:21

Mar sin do’n té ċruinniġeas stór dó féin, agus naċ ḃfuil saiḋḃreas i nDia aige.

Lúcas 12:24

Breaṫnuiġiḋ na fiaċa duḃa; ní ċuireann siad síol, agus ní ḃaineann siad fóġṁar; agus ní ḟuil taisce ná scioból aca; agus beaṫuiġeann Dia iad: naċ mó go mór is fiú siḃ‐se ’ná na h‐éanlaiṫe!

Lúcas 18:4

Agus ní ḋéanfaḋ seisean é ar feaḋ tamaill: aċt ’n‐a ḋiaiḋ sin aduḃairt sé leis féin, Giḋ naċ ḃfuil eagla Dé orm, ná beann ar ḋaoiniḃ agam;

Lúcas 18:6

Agus aduḃairt an Tiġearna, Éistiḋ le briaṫraiḃ breiṫeaṁan na h‐éagcóra.

Séamas 3:15

Ní h‐í seo an eagnaiḋeaċt ṫig anuas, aċt atá sí talṁaiḋe, colnaiḋe, deaṁnaiḋe.

Séamas 4:13

Féacaiḋ i leiṫ, siḃ‐se adeir, Raċaimíd indiu nó i mbáraċ isteaċ ’n‐a leiṫéid sin de ċaṫair, agus caiṫfimíd bliaḋain innti, agus déanfaimíd tráċtáil, agus ġeoḃaimíd brabaċ:

Séamas 4:15

Is é rud ba ċeart daoiḃ a ráḋ ’n‐a ionad sin, Le toil Dé, agus sinn beo, déanfaimíd so nó súd.