Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Lúcas 11:9 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

9 Agus adeirim liḃ, Iarraiḋ, agus do‐ḃéarfar daoiḃ; loirgiḋ, agus do‐ġeoḃaiḋ siḃ; buailiḋ, agus fosclóċar daoiḃ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

9 Agus deirim liḃ: Iarraigiḋ, agus ḃéarfar díḃ; cuartuiġigiḋ, agus ġeoḃaiḋ siḃ; buailigiḋ, agus fosclóċar díḃ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

9 Agus deirim-se liḃ-se: Iarraiḋ, agus taḃarfar daoiḃ; loirgiḋ, agus ġeoḃaiḋ siḃ; buailiḋ, agus osgalófar daoiḃ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

9 Agus a deirimsi riḃ, Iarraiḋ, agus do ḃéarṫar ḋáoiḃ; lorgairiġ, agus do ġeaḃṫáoi; buailiḋ an doras, agus oisgéoltar ḋáoiḃ.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Lúcas 11:9
40 Iomraidhean Croise  

Agus cibé niḋ iarrfas siḃ i n‐urnaiġe, do‐ġeoḃaiḋ siḃ é, aċt creideaṁ ḃeiṫ agaiḃ.


Ciaca de’n ḃeirt seo do‐rinne toil a aṫar? Aduḃradar‐san leis, An ċéad ḟear. Aduḃairt Íosa leo, Go fírinneaċ adeirim liḃ, go raċaiḋ na poibleacáin agus na striapaċa isteaċ i ríoġaċt Dé róṁaiḃ‐se.


aċt adeirim liḃ, naċ raiḃ Solaṁ féin ’n‐a ġradam go h‐iomlán, clúduiġṫe mar ċeann aca sin.


D’á ḃriġ sin adeirim liḃ, Cibé niḋ ġuiḋeas agus iarras siḃ, creidiḋ go ḃfuair siḃ é, agus do‐ġeoḃaiḋ siḃ é.


Agus an niḋ adeirim liḃ‐se, adeirim le cáċ é, Déanaiḋ faire.


Óir gaċ aoinneaċ iarras, glacann sé; agus an té loirgeas, ġeiḃeann sé; agus do’n té ḃuaileas, fosclóċar.


Agus cibé niḋ iarrfas siḃ im’ ainm‐se, déanfad é, ċum go nglóireoċar an t‐Aṫair san Mac.


Ní siḃ‐se do ṫoġ mise, aċt is mise do ṫoġ siḃ‐se, agus do ċeapas siḃ ċum go n‐imṫeoċaḋ siḃ agus go dtiuḃraḋ siḃ toraḋ, agus go mbéaḋ ḃúr dtoraḋ buan: ionnas, cibé niḋ iarrfas siḃ ar an Aṫair im’ ainm‐se, go dtiuḃraḋ sé ḋaoiḃ é.


Má ḟanann siḃ ionnam‐sa, agus má ḟanann mo ḃriaṫra ionnaiḃ‐se, iarraiḋ niḋ ar biṫ is mian liḃ, agus do‐ġéantar daoiḃ é.


D’ḟreagair Íosa agus aduḃairt sé léi, Dá mb’ eol duit taḃartas Dé, agus cia h‐é atá g‐á ráḋ leat, Taḃair ḋom le n’ól; is tusa d’iarrfá airsean, agus do‐ḃéarfaḋ sé uisce beo ḋuit.


an ḃeaṫa ṡíorraiḋe do’n dream loirgeas glóir agus onóir agus do‐ṁarḃṫaċt, ag leanṁaint go foiġdeaċ do ḋeaġ‐ġníoṁarṫaiḃ:


Óir duḃairt sé, I n‐am oireaṁnaċ d’éisteas leat, Agus i ló an tslánuiġṫe do ċaḃruiġeas leat. Féaċ, anois an t‐am oireaṁnaċ; féaċ, anois lá an tslánuiġṫe; gan aḋḃar tuisliḋ do ṫaḃairt d’aon duine,


agus gan creideaṁ ní féidir taiṫneaṁ leis: óir an té ṫig ċum Dé, ní foláir dó a ċreideaṁain go ḃfuil sé ann, agus go dtugann sé luaċ a saoṫair do na daoiniḃ loirgeas é.


D’á ḃriġ sin déanaimís dánaċt ag druidim le riġ‐ċaṫaoir an ġrása, ċum tróċaire agus grása d’ḟáġáil ċum conganta linn i h‐uair an ġáḃaiḋ.


Má ḃíonn aon duine agaiḃ i n‐uireasbaiḋ eagna, iarraḋ sé ar Ḋia í; is é do‐ḃeir go fial do ċáċ, gan aiṫḃear; agus do‐ḃéarfar dó í.


agus slánóċaiḋ guiḋe an ċreidiṁ an t‐easlán, agus tógfaiḋ an Tiġearna aniar é; agus má tá peacaiḋe déanta aige, maiṫfear iad dó.


agus cibé niḋ iarraimíd air doġeiḃimíd uaiḋ é, de ḃriġ go gcoiṁeádaimíd a aiṫeanta, agus go ndéanaimíd na neiṫe ṫaiṫniġeas leis.


Aċt deirim‐se liḃ‐se, leis an gcuid eile de ṁuinntir Ṫuatíra naċ ḃfuil an teagasc so aca, agus naċ eol dóiḃ neiṫe doiṁne Ṡátain, mar ġlaoḋann siad orṫa; Ní ċuirim aon ualaċ eile oraiḃ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan