Lúcas 11:7 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)7 agus go n‐abróċaiḋ seisean atá istiġ, Ná bí ag cur buaiḋearṫa orm; atá an doras dúnta anois, agus atá mo ċlann i n‐éinḟeaċt liom sa leabaiḋ; ní féidir liom éirġe agus rud do ṫaḃairt duit. Faic an caibideilNa Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)7 Agus go n-abróċaḋ seisean ó’n taoiḃ istiġ, ġá ḟreagairt: Ná bí mo ḃoḋraḋ, óir tá an doras druidṫe anois agus tá mo ċlann san leabaiḋ i mo ṫeannta: ní ṫig liom éirġe agus taḃairt duit. Faic an caibideilNa Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)7 Agus go ndéarfaḋ an fear istiġ, Ná bí a’m ċráḋ; tá an dorus dúnta, agus tá mo ċlann sa leabaiḋ am’ ṫeannta; ní ḟéadfainn eiriġe agus rud a ṫaḃairt duit; Faic an caibideilAn Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)7 Agus go ḃfreigeóraḋ seision a sdiġ, agus go naibeóraḋ sé, Na cuir búaiḋreaḋ oram: atá an doras dúntí a nois, agus ataíd mo ċlann am ḟoċair sa tseómra; ní ḟéaduim éirġe agus a dtaḃairt ḋuit. Faic an caibideil |