Lúcas 11:21 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

²¹ Nuair ḃíos fear tréan, gléasta i n‐arm ag cosaint a ċúirte féin, bíonn síoṫċáin ar a ḃfuil aige:

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

²¹ Nuair a ċongḃuiġeas fear láidir armṫa a ċúirt, ḃíonn a ḃfuil ina ṡeilḃ fá ṡíoṫċáin.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

²¹ Nuair a bíonn fear láidir, armṫa, ag coimeád a ṫiġe bíonn síoṫċáin ar gaċ níḋ ’n-a ṡeilḃ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

²¹ An tan ċoiṁéadas duine láidir armálta a ċúirt féin, atá a ḃfuil aige a sioṫċaín:

Lúcas 11:21 Iomraidhean Croise

Maitiú 12:29

Nó, cionnas is féidir do ḋuine dul isteaċ i dtiġ an ḟir láidir, agus a ċuid d’ḟuadaċ, muna gceanglaiḋ sé ar dtús an fear láidir?

Marcus 3:27

Ní féidir d’aon duine dul isteaċ i dtiġ an ḟir láidir, agus a ṫroscán d’ḟuadaċ leis, muna gceanglaiḋ sé ar dtús an fear láidir: annsin sladfaiḋ sé a ṫeaċ.

Lúcas 11:20

Aċt má’s le cuṁaċt Dé ċuirim‐se na deaṁain amaċ, annsin atá ríoġaċt Dé tagṫa ċugaiḃ.

Lúcas 11:22

aċt nuair ṫig duine is treise ’ná é g‐á ionnsaiġe, agus do‐ḃeir sé buaiḋ air, tógann sé uaiḋ a ċuid arm ar a raiḃ a ṡeasaṁ, agus roinneann sé a ċuid éadála.