Lúcas 1:64 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁶⁴ Agus do ḃí iongnaḋ orṫa go léir. Agus do fosclaḋ a ḃéal agus a ṫeanga ar an láṫair, agus do laḃair sé, ag molaḋ Dé.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁶⁴ Agus ar an ḃall fosclaḋ a ḃéal agus a ṫeanga, agus laḃair sé ag molaḋ Dé.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁶⁴ Agus do h-osglaḋ láiṫreaċ a ḃéal agus a ṫeanga ḋó-san, agus do laḃair sé agus do ṁol sé Dia.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁶⁴ Agus ar an mball do hosglaḋ a ḃéulsan, agus a ṫeanga, agus do laḃair sé, ag molaḋ Dé.

Lúcas 1:64 Iomraidhean Croise

Maitiú 9:33

Agus nuair do cuireaḋ amaċ an deaṁan, do laḃair an balḃán: agus do‐rinne na sluaiġte iongnaḋ ḋe, agus deiridís, Ní facṫas a leiṫéid sin riaṁ i nIsrael.

Lúcas 1:20

Agus féaċ, béid tú id’ ṫost, agus ní ḟéadfair laḃairt, go dtí an lá ’n‐a dtiocfaiḋ na neiṫe seo ċum críċe de ċionn nár ċreidis mo ḃriaṫra‐sa cóiṁlíonfar ’n‐a n‐am féin.