Lúcas 1:63 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

⁶³ Agus d’iarr sé taiḃléad scríoḃnóireaċta, agus do scríoḃ sé, Eoin is ainm dó.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

⁶³ Agus ag iarraiḋ clár scríoḃṫa dó, scríoḃ sé, ag ráḋ: Is é Eoin a ainm. Agus ḃí iongantas orṫa uilig.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

⁶³ Agus d’iarr sé gléas ċun sgríoḃṫa agus do sgríḃ sé: Eóin is ainim dó. Agus ḃí iongna orṫa go léir.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

⁶³ Agus ar níarruiḋ cláir sgrioḃṫa ḋosan, do sgríoḃ sé, ag ráḋ, Is Eóin is ainm ḋó. Agus do ġaḃ iongantus íad uile.

Lúcas 1:63 Iomraidhean Croise

Maitiú 8:10

Agus nuair doċuala Íosa sin, do ḃí iongnaḋ air, agus aduḃairt sé leo‐san do ḃí g‐á leanaṁain, Go fírinneaċ adeirim liḃ, A leiṫéid sin de ċreideaṁ ní ḃfuaras i nIsrael féin.

Lúcas 1:13

Aċt aduḃairt an t‐aingeal leis, Ná bíoḋ eagla ort, a Ṡaċariais: óir do h‐éisteaḋ led’ ġuiḋe, agus béarfaiḋ do ḃean Elisabet mac duit, agus glaoḋfair Eoin mar ainm air.

Lúcas 1:60

Aċt d’ḟreagair a ṁáṫair, agus aduḃairt sí. Ní h‐eaḋ, aċt Eoin glaoḋfar air.