Gníoṁarṫa 22:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Agus nuair d’airiġeadar é ag cainnt leo as an teangain Eaḃra, ba ṁóide a gciúnas é: agus aduḃairt sé,

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

² Agus nuair a ċuala siad go raiḃ sé ag laḃairt leo i dteangaiḋ na h-Eaḃraise, ba ṁóide a d’ḟan siad ina dtost.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

² Nuair airíġ-dan ag laḃairt leó é sa teangain Eaḃra ċiúnuiġdar níba ṁó.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² (Agus an tan do ċúaladar gur sa teanguiḋ Eaḃra do laḃair sé ríu, as móide do rinneadar cíuinus e: agus a duḃairt seision,)

Gníoṁarṫa 22:2 Iomraidhean Croise

Maitiú 12:46

Le linn cainnte leis an bpobal dó, féaċ, do ḃí a ṁáṫair agus a ḋearḃráiṫre amuiġ, agus iad ag iarraiḋ laḃairt leis.

Gníoṁarṫa 21:40

Ṫug sé an cead dó, agus, ’n‐a ṡeasaṁ do Ṗól ar an staiġre, do ḃagair sé a láṁ ar an bpobal; agus nuair do ḃí láin‐ċiúnas ann, do laḃair sé leo as an teangain Eaḃra, g‐á ráḋ,