Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Gníoṁarṫa 1:16 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

16 agus aduḃairt, A ḃráiṫreaċa, ní foláir go gcóiṁlíonfaiḋe an scrioptúir, do ṫairngir an Spiorad Naoṁ tré ḃéal Dáiḃi i dtaoḃ Iúdáis, an té do ṫreoruiġ iad‐san go ġaḃ Íosa.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

16 A ḟeara, agus a ḃráiṫre, is éigean an Scrioptúir a ċóiṁlíonaḋ, a ṫairngir an Spiorad Naoṁ tré ḃéal Ḋáiḃiḋ fá dtaoiḃ de Iúdas, an té a ḃí ina ṫreoruiḋe orṫa sin a rug ar Íosa:

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

16 A ḟeara, a ḃráiṫre, ní foláir cóṁlíonaḋ an Scriptiúra do ṫargair an Spioraid Naoṁ tré ḃéal Dáiḃid i dtaoḃ Iúdáis, an fear a ṫreóruiġ an ṁuinntir a ġaiḃ Íosa,

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

16 A ḋaoine agus a ḃráiṫreaċa, dob éigin an sgrioptúrso a ċoiṁliónaḋ, noċ do réaṁráḋ an Spíorad Náoṁ tré ḃéul Ḋaiḃí a dtimċeall Iúdais, noċ do ḃí na éoluiġe ag an muinntir do ġaḃ Iósa.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Gníoṁarṫa 1:16
38 Iomraidhean Croise  

Annsin do ċuaiḋ duine de’n dáréag, dárḃ ainm Iúdás Iscariót, ċum uaċtarán na sagart, agus aduḃairt sé,


Agus le linn dó ḃeiṫ ag laḃairt, féaċ, ṫáinig Iúdás, duine de’n dáréag, agus sluaġ mór ’n‐a ċuideaċtain, agus claiḋṁte agus bataí aca, ṫáinig siad ó uaċtaránaiḃ na sagart agus ó ṡeanóiriḃ an ṗobail.


Aċt cionnas do cóiṁlíonfaiḋe mar sin na scrioptúirí adeir gur mar seo caiṫfear a ḃeiṫ?


Aċt ṫáinig an méid seo ċum críċe ionnas go gcóiṁlíonfaiḋe scrioptúirí na ḃfáiḋ. Annsin do ṫréig na deisceaḃail go léis é, agus do ṫeiċeadar.


Adeir Dáiḃi, féin tríd an Spiorad Naoṁ: Aduḃairt an Tiġearna lem’ Ṫiġearna‐sa, Suiḋ ar mo láiṁ ḋeis, Nó go ndéanad stól ded’ náiṁdiḃ fá ḃonn do ċos.


Agus ar an láṫair, le linn cainnte ḋó, ṫáinig Iúdás Iscariót, duine de’n dá‐réag, agus sluaġ i n‐éinḟeaċt leis, ó uaċtaránaiḃ na sagart, agus ó na scríoḃaiḋṫiḃ, agus ó na seanóiriḃ, agus claiḋṁte agus bataí aca.


Le linn cainnte ḋó, féaċ, sluaġ, agus an té ar a dtugaḋ Iúdás, duine de’n dáréag, do ċuaiḋ seisean rómpa; agus do ḋruid sé i n‐aice le h‐Íosa ċum póg do ṫaḃairt dó.


Má duḃairt sé gur déiṫe iad‐san, go dtáinig briaṫar Dé ċuca (agus ní féidir an scrioptúir do ċur ar neaṁ‐niḋ),


Ní ḟuilim ag laḃairt oraiḃ uile: atá a ḟios agam na daoine do ṫoġas: áċt ċum go gcóiṁlíonfaiḋe an scrioptúir, An té iṫeas mo ċuid aráin do ṫóg sé a ṡál im’ ċoinniḃ.


An ḟaid do ḃíos‐sa ’n‐a ḃfoċair, do ċongḃuiġeas it’ ainm‐se iad‐san ṫugais dom, agus do ċosnas iad, agus ní ḋeaċaiḋ aoinneaċ aca amuġa, aċt mac an ṁillte, ċum go gcoiṁlíonfaiḋe an Scrioptúir.


Óir ṫáinig an méid sin ċum críċe ċum go gcóiṁlíonfaiḋe an scrioptúir, Cnáṁ de ní brisfear.


Óir atá scríoḃṫa i leaḃar na Salm, Go ndéantar fásaċ d’á áit cóṁnaiḋṫe, Agus ná déanaḋ aon duine cóṁnaiḋe ann: agus, GIacaḋ duine éigin eile a ḟeaḋmannas.


Agus nuair do ḃí léiġeaḋ an reaċta agus na ḃfáiḋ déanta, do ċuir uaċtaráin na sionagóige teaċtaireaċt ċuca, g‐á ráḋ, A ḃráiṫreaċa, má tá focal congantaċ le h‐aġaiḋ an ṗobail agaiḃ, laḃraiḋ.


D’á ḃriġ sin, a ḃráiṫreaċa, tuigiḋ gur tríd an ḃfear so fógarṫar daoiḃ‐se maiṫeaṁnas na bpeacaḋ:


Agus nuair ḃíodar ’n‐a dtost, d’ḟreagair Séamas, g‐á ráḋ, A ḃráiṫreaċa, éistiḋ liom‐sa:


Agus tar éis diospóireaċta fada, d’éiriġ Peadar ’n‐a ṡeasaṁ, agus aduḃairt sé leo, A ḃráiṫreaċa, is eol daoiḃ go ndearna Dia toġaḋ eadraiḃ, tamall maiṫ ó ṡoin, gur as mo ḃéal‐sa do‐ċluinfeaḋ na Cineaḋaċa briaṫar an tsois céil agus go gcreidfidís.


tugaḋ suas é de réir cóṁairle cinnte agus réiṁ‐eolais Dé, agus do ċroċaḃair‐se agus do ṁarḃaḃar é le láiṁ cuirpṫeaċ:


Nuair ċualadar an méid sin, ṫáinig corruiġe croiḋe orṫa, agus aduḃradar le Peadar agus leis an gcuid eile de na h‐abstalaiḃ, A ḃráiṫreaċa, créad atá le déanaṁ againn?


A ḃráiṫreaċa agus a aiṫreaċa, éistiḋ leis an gcosnaṁ atá agam d’á ḋéanaṁ ḋaoiḃ anois.


Annsin, d’ḟéaċ Pól go grinn ar an árd‐ċóṁairle, agus aduḃairt sé, A ḃráiṫreaċa, do ċaiṫeas mo ṡaoġal i ḃfiaḋnaise Dé le deaġ‐ċoinsias glan go dtí an lá so.


Aċt nuair ṫug Pól fá deara gur Ṡaddúcíniġ cuid aca, agus gurḃ Ḟairisíniġ an ċuid eile, do ġlaoḋ sé amaċ i lár na h‐árd‐ċóṁairle, Is Fairisíneaċ mise, mac Fairisíniġ: is mar ġeall ar ṡúil ḃeiṫ agam le h‐aiséirġe na marḃ atáim ar mo ṫriail.


Agus ṫárla, i gcionn trí lá ’n‐a ḋiaiḋ sin, gur ġlaoḋ sé ċuige daoine móra na nIúdaċ: agus nuair do ḃí siad cruinn le ċéile, aduḃairt sé leo, Im’ ṫaoḃ‐sa, a ḃráiṫre, giḋ naċ ndearnas rud ar biṫ i gcoinniḃ na ndaoine ná i gcoinniḃ nós ár sinnsear, tugaḋ mé mar ḃraiġdeán ó Iarúsalem i láṁaiḃ na Róṁánaċ,


Agus nuair nár ḟéadadar teaċt ar aon intinn eadorṫa féin, d’imṫiġeadar, tar a éis do Ṗól focal aṁáin a ráḋ leo, Is maiṫ aduḃairt an Spiorad Naoṁ tré ḃéal Ésáias fáiḋ,


Agus aduḃairt seisean, A ḃráiṫreaċa agus a aiṫreaċa, éistiḋ, Do ṫaisbeán Dia na Glóire é féin d’ár nAṫair Abraċam, an tráṫ ’n‐a raiḃ sé i Mesopotámia, sarar ċóṁnuiġ sé i gCarrán;


ar lorg na h‐aimsire, nó cóṁarṫa na h‐aimsire d’ḟoillsiġ Spiorad Ċríost do ḃí ionnta, nuair ṫug sé fios roiṁ ré i dtaoḃ a raiḃ le fulang ag Críost, agus i dtaoḃ na glóire do ḃí le leanaṁain ’n‐a ḋiaiḋ.


Óir ní ḋe ḋeoin an duine féin ṫáinig aon tarngaire ariaṁ: aċt is aṁlaiḋ do laḃair daoine do cuireaḋ ó Ḋia, agus an Spiorad Naoṁ g‐á ngluaiseaċt.


Óir dob’ ḟearr dóiḃ gan eolas ḃeiṫ aca ar ṡliġe na fíréantaċta, ’ná tar a éis dóiḃ eolas d’ḟáġáil uirṫi, casaḋ siar ó’n naoṁ‐aiṫne tugaḋ ḋóiḃ.


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan