Gníoṁarṫa 1:11 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹¹ A ḟeara Galiléanaċa, cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ’n‐ḃúr seasaṁ ag aṁarc ar spéir neiṁe? an t‐Íosa so, atá tógṫa suas uaiḃ isteaċ ins na flaiṫeasaiḃ, tiocfaiḋ sé ar an gcuma ċéadna agus ċonnaic siḃ é ag dul suas ar neaṁ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹¹ Agus duḃairt siad leo: A ḟeara na Gailile, cad ċuige a séasuiġeann siḃ ag aṁarc suas ar neaṁ? An t-Íosa seo a tógaḋ suas ar neaṁ uaiḃ, is aṁlaiḋ a ṫiocfas sé, mar a ċonnaic siḃ é ag dul suas ar neaṁ.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹¹ A ḟeara Ġaililiaċa, cad ad áil liḃ i nḃúr seasaṁ ag féaċaint suas ċun neiṁe? Íosa so atá tógta suas ar neaṁ uaiḃ, tiocfaiḋ sé ar an gcuma gcéadna, fé mar a ċonacaḃair ag dul suas ar neaṁ é.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹¹ Noċ a duḃairt fós, A ḋáoine ón Ġalilé, créd fá seasṫáoi ag féaċuin air neaṁ? an Tíosaso, atá ar na ṫogḃáil úaiḃ air neaṁ, is aṁluiḋ ṫiocfas sé mar do ċunncaḃair é ag imṫeaċd air neaṁ.

Gníoṁarṫa 1:11 Iomraidhean Croise

Maitiú 16:27

Óir tiocfaiḋ Mac an Duine i nglóir a Aṫar mar aon le n‐a aingliḃ; agus annsin ċúiteoċaiḋ sé gaċ aoinneaċ de réir a ġníoṁarṫa.

Maitiú 16:28

Go fírinneaċ adeirim liḃ, Atá cuid díoḃ‐san atá n‐a seasaṁ annso, naċ mblaisfiḋ bás nó go ḃfeicid Mac an Duine ag teaċt ’n‐a ríoġaċt.

Maitiú 24:30

agus annsin do‐ċífear cóṁarṫa Ṁic an Duine sa spéir: agus annsin caoiḋfiḋ ciniḋeaċa an doṁain, agus do‐ċífid Mac an Duine ag teaċt ar scamallaiḃ neiṁe le cuṁaċt agus le sárġlóir.

Maitiú 25:31

Aċt nuair ṫiocfas Mac an Duine ’n‐a ġlóir, agus na h‐aingil go léir i n‐éinḟeaċt leis, suiḋfiḋ sé annsin i gcaṫaoir a ġlóire:

Marcus 13:26

Agus annsin do‐ċifid Mac an Duine ag teaċt ins na scamallaiḃ le cuṁaċt ṁóir agus le glóir.

Marcus 14:70

Agus do ṡéan seisean arís. Agus tar éis tamaill ḃig eile, aduḃairt an ṁuinntear do ḃí ’n‐a seasaṁ ann le Peadar, Gan aṁras is duine aca‐súd ṫusa, mar is Galiléaċ ṫú.

Marcus 16:19

Agus, tar a éis do’n Tiġearna Íosa laḃairt leo, do gaḃaḋ suas ar neaṁ é, agus do ṡuiḋ sé síos ar ḋeas‐láiṁ Dé.

Lúcas 21:27

Agus annsin do‐ċífid Mac an Duine ag teaċt i scamall le cuṁaċt agus le glóir ṁóir.

Lúcas 24:5

agus do ḃí scannraḋ orṫa, agus do ċromadar a n‐aiġṫe ċum na talṁan, agus aduḃradar‐san leo, Cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag lorg an ḃeo i measc na marḃ?

Eoin 14:3

Agus má imṫiġim le áit do ċur i n‐áiriṫe ḋaoiḃ, fillfead agus glacfad ċugam féin siḃ; ċum go mbéiḋ siḃ‐se mar a mbéiḋead‐sa, leis.

Gníoṁarṫa 1:2

go dtí an lá ’n‐ar tógaḋ suas é, tar a éis dó aiṫeanta do ṫaḃairt tríd an Spiorad Naoṁ do na h‐abstalaiḃ do ṫoġ sé;

Gníoṁarṫa 1:22

ag tosnú ó ḃaisteaḋ Eoin, go dtí an lá ’n‐ár tógaḋ suas uainn é, caiṫfiḋ duine aca ḃeiṫ ’n‐a ḟiaḋnaiḋe ar a aiséirġe.

Gníoṁarṫa 1:9

Agus nuair aduḃairt sé an méid sin, do tógaḋ suas é, agus iad ag aṁarc; agus do ċeil scamall ar a raḋarc é.

Gníoṁarṫa 13:31

agus do ḃí sé d’á ḟeicsin ar feaḋ mórán laeṫe aca‐san ṫáinig i n‐éinḟeaċt leis ó’n nGalilé go h‐Iarúsalem, iad‐san atá ’n‐a ḃfiaḋnaiḋṫiḃ ḋó i láṫair na ndaoine.

Gníoṁarṫa 2:7

Agus do ḃí iongnaḋ agus uaṫḃás orṫa go léir, agus aduḃradar le ċéile, Féaċ, naċ Galiléanaiġ iad so go léir atá ag cainnt?

Gníoṁarṫa 3:12

Agus nuair do ċonnaic Peadar é, aduḃairt sé leis an bpobal, A ḟeara Israel, cad ċuige a ḃfuil iongnaḋ oraiḃ i dtaoḃ an duine seo? cad ċuige ḋaoiḃ ḃeiṫ ag aṁarc orainne, aṁail is gur le n‐ár gcuṁaċt nó le n‐ár ndiaḋaċt féin do ċuireamar ar ċumas do’n duine seo siuḃal?

Gníoṁarṫa 3:21

an té gur dual do na flaiṫeasaiḃ a ġlacaḋ go dtí na tráṫa ’n‐a n‐aiseagfar gaċ éinniḋ, mar do laḃair Dia ’n‐a ṫaoḃ tré ḃéal a ḟáiḋ naoṁṫa do ḃí ann ó ṫosaċ an tsaoġail.

1 Chum na dTesaloníceach 1:10

agus ċum ḃeiṫ ag feiṫeaṁ le teaċt a Ṁic ó neaṁ, an té do ṫóg sé ó na marḃaiḃ, Íosa ḟuasclas ó’n díḃeirg atá le teaċt sinn.

1 Chum na dTesaloníceach 4:16

Óir tiocfaiḋ an Tiġearna ó na flaiṫeasaiḃ anuas le gáir, le guṫ an árd‐aingil, agus le glór stuic Dé: agus is iad na mairḃ i gCríost is túisce éireoċas:

Neaḃruiḋeaċ 9:28

ar an gcuma ċéadna, foillseoċar Críost gan peacaḋ, an dara h‐uair, do na daoiniḃ atá ag fanaṁain leis, ċum a slánuiġṫe, tar a éis dó a íoḋbairt féin an t‐aon uair aṁáin ċum peacaiḋe móráin d’iomċar.

Taisbeunaḋ 1:7

Féaċ, atá sé ag teaċt leis na néalltaiḃ; agus ċífiḋ gaċ súil é, agus an dream do rop é; agus caoinfiḋ treaḃa uile an doṁain d’á ḃárr. Mar sin ḃéas. Amen.