Eoin 4:11 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹¹ Aduḃairt an ḃean leis, A ḋuine uasail, ní ḟuil aon niḋ agat ċum uisce do ṫarraing, agus atá an tobar doiṁin: cad as, mar sin, a ḃfuil an t‐uisce beo sin agat?

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹¹ Deir an ḃean leis: A ḋuine uasail, ní ḟuil caoi ṫarraingṫe agat, agus tá an tobar doṁain: cá ḃfuil, mar sin, an t-uisce beo agat?

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹¹ Duḃairt an ḃean leis: A uasail, ní’l níḋ agat ċun an uisge ṫógaint aníos, agus tá an tobar doiṁinn; cá ḃfuil an t-uisge beó le fáġail agat?

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹¹ A duḃairt an ḃean ris, A Ṫiġearna, ní ḃfuil gléus tárronga agad, agus atá an tobar doṁain: ar a naḋḃarsin gá háit as a ḃfuil an tuisge béo sin agad?

Eoin 4:11 Iomraidhean Croise

Eoin 3:4

Aduḃairt Nicodémus leis, Cionnas do b’ḟéidir go ngeinfiḋe duine agus é aosta? An ḃféadfaḋ sé dul isteaċ i mbroinn a ṁáṫar aṫuair, agus a ḃreiṫ?

Eoin 4:14

aċt an t‐uisce do‐ḃéarfad‐sa ḋó, béiḋ sé ’n‐a ṫobar uisce ann ag brúċtġail ċum na beaṫaḋ síorraiḋe.

Eoin 7:37

Agus an lá deireannaċ de’n ḟéile, an lá mór, do ṡeas Íosa agus do ġlaoḋ sé ós árd, Má tá tart ar aon duine, tagaḋ sé ċugam‐sa, agus ólaḋ sé.

Gníoṁarṫa 10:14

Aċt aduḃairt Peadar, Ní ḋéanfainn sin, a Ṫiġearna; óir éinniḋ coitċeann ná neaṁ‐ġlan níor iṫeas riaṁ.

1 Chum na gCoirinnteach 2:14

Ní ġlacann an duine neaṁ‐spioradálta le neiṫiḃ Spioraid Dé: mar is cuma leis iad nó diṫ‐céille: agus ní féidir leis eolas d’ḟáġáil orṫa, de ḃriġ go mbreaṫnuiġtear iad go spiorádálta.

Taisbeunaḋ 21:6

Agus aduḃairt sé liom, Atá sé déanta, Is mise an tAlfa agus an tÓmega, an tosaċ agus an deireaḋ. Do’n té go ḃfuil tart air do‐ḃéarfad le n’ól de ṫobar uisce na beaṫaḋ i n‐aisce ḋó.

Taisbeunaḋ 22:1

Agus do ṫaisbeáin sé ḋom aḃa uisce na beaṫaḋ, ċóṁ deallraṁaċ le criostal, ag teaċt amaċ ó riġ‐ċaṫaoir Dé agus an Uain.

Taisbeunaḋ 22:17

Agus adeir an Spiorad agus an ḃean óg nua‐ṗósta, Tar. Agus an té éisteas, abraḋ sé, Tar. Agus an té go ḃfuil tart air, tagaḋ sé: an té gur ab áil leis é, glacaḋ sé uisce na beaṫaḋ i n‐aisce.

Taisbeunaḋ 7:17

béiḋ sé ’n‐a aoḋaire aca, agus treoróċaiḋ sé go toibreaċa fíor‐uisce na beaṫaḋ iad: agus cuimilfiḋ Dia gaċ deor d’á súiliḃ.