Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -




Eoin 3:3 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

3 D’ḟreagair Íosa agus aduḃairt sé leis, Go fírinneaċ adeirim leat, Muna ngeintear duine aṫuair, ní ḟéadann sé ríoġaċt Dé d’ḟeicsin.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

3 D’ḟreagair Íosa, agus duḃairt leis: Amén, amén, adeirim leat, muna ngeintear duine aṫuair, ní féidir dó ríoġaċt Dé d’ḟeiceáil.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

3 Duḃairt Íosa leis ’ġá ḟreagraḋ: Go deiṁin deiṁin adeirim leat, mura mbéarfar duine an tarna h-uair, ní féidir dó ríġeaċt Dé a d’ḟeisgint.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

3 Do ḟreaguir Iósa agus a duḃairt sé ris, Go deiṁin, deiṁin, a deirim riot, Muna ġeintear duine a rís, naċ éidir leis rioġaċd Dé dfaicsin.

Faic an caibideil Dèan lethbhreac




Eoin 3:3
32 Iomraidhean Croise  

Agus d’ḟreagair Íosa, agus aduḃairt sé leis, Is aoiḃinn duit, a Ṡíomóin ṁic Ióna: óir ní fuil agus feoil d’ḟoillsiġ duit é, aċt m’Aṫair‐se atá ar neaṁ.


Agus adeirim arís liḃ, Is fusa do ċamall gaḃáil tré ċró snáṫaide, ná do ḋuine saiḋḃir dul isteaċ i ríoġaċt na ḃflaiṫeas.


Ciaca de’n ḃeirt seo do‐rinne toil a aṫar? Aduḃradar‐san leis, An ċéad ḟear. Aduḃairt Íosa leo, Go fírinneaċ adeirim liḃ, go raċaiḋ na poibleacáin agus na striapaċa isteaċ i ríoġaċt Dé róṁaiḃ‐se.


Óir adeirim liḃ go fírinneaċ, Nó go dtéiḋ neaṁ agus talaṁ ar neaṁ‐niḋ, ní raċaiḋ aon ġiota ná aon ṗonnc de’n dliġe ar neaṁ‐niḋ nó go gcóiṁlíontar gaċ éinniḋ.


Aċt nuair ṫug Íosa fá deara sin, do ḃí míċéadfaḋ aige orṫa, agus aduḃairt sé leo, Leigiḋ do na leanḃaiḃ beaga teaċt ċugam‐sa; ná cuireaḋ cosc leo: óir is le n‐a leiṫéidiḃ‐sin ríoġaċt Dé.


Agus má ḃíonn do ṡúil ’n‐a h‐aḋḃar scannail duit, srac amaċ í: is fearr duit dul isteaċ i ríoġaċt Dé ar leaṫṡúil, ’ná an dá ṡúil do ḃeiṫ agat agus go gcaiṫfiḋe ṫú i n‐ifreann:


naċ ó’n ḃfuil, ná ó ṫoil na colna, ná ó ṫoil duine do geineaḋ iad, aċt ó Ḋia.


Agus lonnruiġeann an solas san dorċadas; agus níor ṡáruiġ an dorċadas é.


Agus aduḃairt sé leis, Go fírinneaċ adeirim leat, Do ċífiḋ siḃ na flaiṫis ar ḟoscailt, agus aingil Dé ag dul suas agus ag teaċt anuas ar Ṁac an Duine.


Do ḋall sé a súile, agus ċruaḋuiġ sé a gcroiḋe; Ionnas naċ ḃfeicfidís le n‐a súiliḃ, ná naċ dtuigfidís le n‐a gcroiḋe, Agus naċ gcasfaidís, Agus naċ leiġeasfainn iad.


Aduḃairt Nicodémus leis, Cionnas do b’ḟéidir go ngeinfiḋe duine agus é aosta? An ḃféadfaḋ sé dul isteaċ i mbroinn a ṁáṫar aṫuair, agus a ḃreiṫ?


san dream dí‐ċreidṁeaċ go ḃfuil a n‐aigne dallta ag Dia an tsaoġail seo, ċum naċ ndeallróċaḋ solas glórṁar Ċríost, íoṁáiġ Dé, orṫa.


Ar an aḋḃar sin, má tá aoinneaċ i gCríost, is duine úr‐nua é: atá deireaḋ leis na sean‐neiṫiḃ; atáid déanta as an nua.


Óir ní h‐éinniḋ an timċeall‐ġearraḋ, ná an neaṁ‐ṫimċeall‐ġearraḋ, aċt nádúir úrnua.


Agus do ḃí siḃ‐se marḃ do ḋeascaiḃ ḃur bpeacaḋ agus ḃur gcionnta,


ní h‐é do réir gníoṁarṫa fíréanta do ḃí déanta againn, aċt do réir a ṫrócaire féin, do ṡlánuiġ sé sinn, tré ḃaisteaḋ na h‐aiṫ‐ġeineaṁna agus tré aṫnuaḋaḋ an Spioraid Naoiṁ;


Aċt an eagnaiḋeaċt atá ó neaṁ anuas, i gcéadóir atá sí glan‐úr, síoṫċánta, leis sin, ceannsa, so‐ċóṁairleaċ, gan cealg, gan fimíneaċt.


Go mbeannuiġtear Dia, Aṫair ár dTiġearna Íosa Críost, d’aiṫġein, do réir a ṁór‐ṫrócaire, sinn ċum beo‐ḋóċais tré aiséirġe Íosa Críost ó na marḃaiḃ,


Má’s eol díḃ é ḃeiṫ fíréanta, is eol daoiḃ gaċ aoinneaċ ċleaċtas fíréantaċt, gur uaiḋ‐sean do geineaḋ é.


Cibé duine do geineaḋ ó Ḋia, ní ḋéanann sé peacaḋ, óir fanann síol Dé ann: agus ní féidir leis peacaḋ do ḋéanaṁ de ḃriġ gur ó Ḋia do geineaḋ é.


Cibé duine ċreideas gur ab é Íosa an Críost, is ó Ḋia do geineaḋ é, agus cibé duine ġráḋuiġeas an té do ġein é, gráḋuiġeann sé an Mac do geineaḋ uaiḋ.


Is eol dúinn, aoinneaċ do geineaḋ ó Ḋia naċ ndéanann sé peacaḋ; aċt an té do geineaḋ ó Ḋia, coiṁeádann sé féin é, agus ní ḃfaġann an ainspioraid greim air.


Óir buaḋann ar geineaḋ ó Ḋia ar an saoġal, agus is é do ḃuaiḋ ar an saoġal, ná ár gcreideaṁ‐na.


Agus scríoḃ ċum aingil na h‐eaglaise i Laodicia; Is é adeir an tAmen, an fiaḋnaiḋe dílis, fírinneaċ, tosaċ a ḃfuil cruṫuiġṫe ag Dia:


Lean sinn:

Sanasan


Sanasan