Eoin 3:13 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

¹³ Agus ní ḋeaċaiḋ aon duine suas ar neaṁ, aċt an té ṫáinig anuas ó neaṁ, Mac an Duine atá ar neaṁ.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

¹³ Agus ní ḋeacaiḋ aoinneaċ suas ar neaṁ, aċt an té a ṫuirling ó neaṁ, Mac an Duine atá ar neaṁ.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

¹³ Agus níor ċuaiḋ aoinne suas ar neaṁ aċ an t-é a ṫáinig anuas ó neaṁ, Mac an Duine atá an neaṁ.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

¹³ Oír ní ḋeaċuiḋ éainneaċ suás ar neaṁ, aċd an té do ṫuirrling ó neaṁ, Mac an duine atá ar neaṁ.

Eoin 3:13 Iomraidhean Croise

Maitiú 28:20

g‐á ṫeagasc dóiḃ gaċ ar órduiġeas daoiḃ do ċóiṁlíonaḋ, agus féaċ, atáim‐se ’n‐ḃúr ḃfoċair i gcóṁnaiḋe, go deireaḋ an tsaoġail.

Maitiú 8:20

Agus aduḃairt Íosa leis, Atá uaċaise ag na sionnaċaiḃ, agus atá neada ag éanlaiṫiḃ na spéire; aċt ní ḟuil ag Mac an Duine áit ar a leagfaḋ sé a ċeann.

Eoin 1:18

Ní ḟaca aoinneaċ Dia ariaṁ; an t‐Aon‐Ṁac atá i n‐uċt an Aṫar, do b’é d’ḟoillsiġ é.

Eoin 13:3

ó ḃí a ḟios ag Íosa go raiḃ gaċ niḋ taḃarṫa ’n‐a láiṁ ḋó ag an Aṫair, agus go dtáinig sé ó Ḋia,

Eoin 17:5

Agus anois, a Aṫair, taḃair‐se glóir ḋaṁ‐sa, i n‐éinḟeaċt leat féin, leis an nglóir do ḃí agam id’ ḟoċair sara raiḃ an doṁan ar bun.

Eoin 3:12

Má d’inniseas neiṫe saoġalta ḋaoiḃ, agus naċ gcreideann siḃ mé, cionnas ċreidfeas siḃ, má innsim neiṫe neaṁḋa ḋaoiḃ?

Eoin 3:31

An té ṫig anuas, atá sé ós cionn cáċ: an té ṫig ó’n talaṁ is duine talṁaiḋe é, agus is ar neiṫiḃ talṁaiḋe laḃras sé: an té ṫig ó neaṁ atá sé ós cionn cáċ.

Eoin 6:33

Óir is é arán Dé an t‐arán ṫig ó neaṁ anuas agus do‐ḃeir beaṫa do’n tsaoġal.

Eoin 6:38

Óir ní ċum mo ṫoil féin do ḋéanaṁ ṫáinig mé anuas ó neaṁ, aċt ċum toil an té do ċuir uaiḋ mé do ḋéanaṁ.

Eoin 6:42

Agus aduḃradar, Naċ é seo Íosa mac Ṡeosaiṁ, go ḃfuil aiṫne againn ar a aṫair agus ar a ṁáṫair? cionnas, d’á ḃriġ sin, adeir sé, Ṫáinig mé anuas ó neaṁ?

Eoin 6:46

Ní h‐é go ḃfaca aon duine an t‐Aṫair, aċt aṁáin an té atá ó Ḋia, do ċonnaic seisean an t‐Aṫair.

Eoin 6:51

Is mise an t‐arán beo ṫáinig anuas ó neaṁ: má iṫeann duine an t‐arán so, mairfiḋ sé go deoiḋ: agus an t‐arán do‐ḃéarfad‐sa, is é m’ḟeoil é, tugaḋ ċum beaṫaḋ an tsaoġail.

Eoin 6:62

Agus dá ḃfeiceaḋ siḃ Mac an Duine ag dul suas mar a raiḃ sé ar dtús?

Eoin 8:42

Aduḃairt Íosa leo, Dá mba é Dia ḃúr n‐aṫair, do ḃéaḋ gráḋ agaiḃ daṁ‐sa: óir is ó Ḋia ṫáinig mé, agus is uaiḋ ṫigim, agus ní uaim féin ṫáinig mé, aċt ba eisean do ċuir uaiḋ mé.

Gníoṁarṫa 2:34

Óir ní ḋeaċaiḋ Dáiḃi suas ar neaṁ: aċt adeir sé féin, Aduḃairt an Tiġearna lem’ Ṫiġearna‐sa, Suiḋ‐se ar mo ḋeis,

Gníoṁarṫa 20:28

Taḃraiḋ aire ḋaoiḃ féin, agus do’n tréad go léir, ar ar ċuir an Spiorad Naoṁ ’n‐ḃúr n‐easbogaiḃ siḃ, leis an eaglais do ċeannuiġ sé le n‐a ḟuil féin, do ċoṫú.

Roṁánaċ 10:6

Aċt is mar so laḃras an ḟíréantaċt ṫig ó ċreideaṁ, Ná h‐abair id’ ċroiḋe, Cia raċfas suas ar neaṁ? (is ionann sin agus Críost do ṫaḃairt anuas);

1 Chum na gCoirinnteach 15:47

Ó’n talaṁ do’n ċéad duine, talṁaiḋe: ó neaṁ do’n dara duine.

Heṗesiánaċ 1:23

gur ab í a ċorp í, iomláine an te líonas an t‐iomlán ar fad.