Eoin 16:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Cuirfear amaċ as na sionagógaiḃ siḃ: ṫairis sin, atá an uair ag teaċt go measfaiḋ an té ṁarḃas siḃ gur ag déanaṁ seirḃíse do Ḋia atá sé.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

² Cuirfiḋ siad amaċ as na sineagóga sib: seaḋ, tá an uair ag teaċt, agus sílfiḋ cibé a ċuirfeas ċun báis siḃ, go mbíonn sé ag déanaṁ seirḃíse do Ḋia.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

² Cuirfid siad amaċ as na sinagógaiḃ siḃ: seaḋ, agus tá an t-am ag teaċt nuair a ṁeasfaiḋ an t-é a ċuirfiḋ ċun ḃais siḃ go mbeiḋ onóir aige ’á ṫaḃairt do Ḋia.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Cuirfid síad as na sínagóguiḃ siḃ: agus fós, tig a nuáir, giḋ bé ṁuirfeas siḃ go mḃreaṫnóċa sé go ndéanann sé seirḃis do Ḋía.

Eoin 16:2 Iomraidhean Croise

Maitiú 10:28

Agus ná bíoḋ eagla oraiḃ roiṁ na daoiniḃ ṁarḃas an corp, agus naċ ḃfuil ar ċumas dóiḃ an t‐anam do ṁarḃaḋ: aċ bíoḋ eagla oraiḃ roiṁ an té úd gur féidir leis idir anam agus corp do ḃascaḋ i n‐ifreann.

Maitiú 24:9

Annsin do‐ḃéarfaiḋ siad ċum géir‐leanaṁna siḃ, agus marḃóċaiḋ siad siḃ: agus béiḋ fuaṫ ag na ciniḋeaċaiḃ go léir daoiḃ mar ġeall ar m’ainm‐se.

Lúcas 6:22

Is aoiḃinn daoiḃ‐se nuair ṫiuḃras na daoine fuaṫ ḋaoiḃ, agus nuair ṡéanfas siad siḃ, agus ṫiuḃras siad tarcuisne ḋaoiḃ, agus ṁaslóċas siad ḃúr n‐ainm mar ḋroċ‐rud, ar son Ṁic an Duine.

Eoin 12:42

Do ḃí mórán de na h‐uaċtaránaiḃ féin, áṁ, do ċreid ann; aċt, mar ġeall ar na Fairisíneaċaiḃ níor adṁuiġeadar é, ar eagla go gcuirfiḋe amaċ as an tsionagóig iad:

Eoin 16:25

Do laḃras an méid sin liḃ i saṁlaoidiḃ: atá an uair ag teaċt naċ laḃarfad liḃ feasta i saṁlaoidiḃ, aċt go n‐innseoċad daoiḃ go soiléir i dtaoḃ an Aṫar.

Eoin 16:32

Féaċ, atá an uair ag teaċt, atá sí ann anois féin, ’n‐a scaipfear gaċ duine agaiḃ ċum a ḃaile féin, agus ’n‐a ḃfágfaiḋ siḃ mise im’ aonar: aċt ċeana, ní im’ aonar atáim, óir atá an t‐Aṫair im’ ḟoċair.

Eoin 4:21

Aduḃairt Íosa léi, Creid uaim‐se é, a ḃean, go ḃfuil an t‐am ag teaċt naċ ar an sliaḃ seo ná i nIarúsalem, aḋarfas siḃ an t‐Aṫair.

Eoin 4:23

Aċt atá an uair ag teaċt, agus atá sí ann ċeana féin, ’n‐a n‐aḋarfaiḋ na fíor‐aḋarṫóirí an t‐Aṫair i spioraid agus i ḃfírinne: óir is iad sin na h‐aḋarṫóirí ṫeastuiġeas ó’n Aṫair.

Eoin 9:22

Aduḃairt an t‐aṫair agus an ṁáṫair an méid sin ar eagla na nIúdaċ: óir do ḃí socruiġṫe ag na h‐Iúdaċaiḃ, dá n‐adṁuiġeaḋ duine ar biṫ gurḃ é an Críost é, go gcuirfiḋe amaċ é as an tsionagóig.

Eoin 9:34

D’ḟreagradar‐san agus aduḃradar leis, Is i bpeacaiḋiḃ ar fad rugaḋ ṫusa, agus an ag taḃairt teagaisc dúinne atáir? Agus do ċaiṫeadar amaċ é.

Gníoṁarṫa 5:33

Aċt, ar n‐a ċlos sin dóiḃ‐sean, do ḃíodar ar buile,

Gníoṁarṫa 7:56

agus aduḃairt sé, Féaċ, ċím na flaiṫis ar ḟoscailt, agus Mac an Duine ’n‐a ṡeasaṁ ar ḋeasláiṁ Dé.

1 Chum na gCoirinnteach 4:13

nuair díbliġtear sinn, laḃraimíd go séiṁ; do‐rinneaḋ dríodar an tsaoġail dínn, deascaḋ an uile niḋ go dtí an lá so atá ann.

Ḃfilippiánaċ 3:6

i dtaoḃ díoġraise, inġreimṫeaċ na h‐eaglaise; i dtaoḃ na fíréantaċta atá san dliġe, fríṫ mé ḃeiṫ gan loċt.

Taisbeunaḋ 6:9

Agus nuair d’ḟoscail sé an cúigeaḋ séala, do ċonnacas fá’n altóir anmanna na ndaoine do marḃaḋ ar son briaṫair Dé, agus ar son na fiaḋnaise ṫugadar: