Eoin 12:2 - Tiomna Nua 1951 (de Siúnta)

² Agus do‐rinneadar séire annsin: agus do ḃí Marta ag frioṫáileaṁ; aċt do ḃí Lasarus mar aon leo‐san do ḃí ’n‐a suiḋe ċum biḋ leis.

Na Ceiṫre Soiscéil agus Gníoṁarṫa na n-Abstal 1943 (Pádraig Mac Giolla Cheara)

² Agus rinne siad suipéar dó annsin: agus ḃí Marta ag freastal, aċt ḃí lasair ar ḋuine acu sin a ḃí ina suiḋe ċun bíḋ ina ċuiḋeaċta.

Na Ċeiṫre Soisgéil agus Gníoṁarṫa na n-Aspol 1915 1921 (Peadar Ua Laoghaire)

² Agus ḋeineadar féasta ḋó ann, agus ḃí Marta ag frioṫálaṁ, agus duine de’n ċuideaċtain a ṡuiḋ ċun bíḋ i n’ḟoċair ab eaḋ Lasarus.

An Bíobla Naoṁṫa 1817 (Bedell)

² Uime sin do rinneadar suiper ḋó ann sin; agus do ḃí Martá ag frioṫólaṁ: aċd do ḃí Lásarus na áon don ṁuinntir do ṡuiḋ na ḟarraḋ ar an mbórd.

Eoin 12:2 Iomraidhean Croise

Maitiú 26:6

Agus nuair do ḃí Íosa i mBétánia, i dtiġ Ṡíomóin loḃar,

Marcus 14:3

Agus nuair do ḃí sé i mBétánia, i dtiġ Ṡíomóin loḃair, ’n‐a ṡuiḋe ag an mbórd, ṫáinig bean ag a raiḃ crúsca alabastair d’uinneimeint spíocnáird an‐luaċṁair; agus do ḃris sí an crúsca, agus do ḋoirt sí a raiḃ ann ar a ċeann.

Lúcas 12:37

Is aoiḃinn do na seirḃíseaċaiḃ sin go ḃfaiġiḋ a dtiġearna iad ag áirdeall nuair ṫiocfas sé: go fírinneaċ adeirim liḃ go gcuirfiḋ sé a ċrios air féin, agus go gcuirfiḋ sé ’n‐a suiḋe ċum biḋ iad, agus go dtiocfaiḋ sé ag déanaṁ freastail orṫa.

Lúcas 14:12

Agus aduḃairt sé leis an té ṫug an cuireaḋ ḋó, Nuair do‐ḃéarfair dínnéar nó séire, ná glaoḋ ar do ċáirdiḃ, ná ar do ḃráiṫriḃ, ná ar do ġaoltaiḃ, ná ar do ċóṁarsanaiḃ saiḋḃre; ar eagla go dtaḃarfaidís‐sean cuireaḋ ḋuit‐se ’n‐a ḋiaiḋ sin, agus go ndíolfaiḋe an cóṁar leat.

Lúcas 22:27

Óir cia aca is mó, an té atá ’n‐a ṡuiḋe ċum biḋ, nó an té do‐ġní frioṫáileaṁ? Naċ é an té atá ’n‐a ṡuiḋe? aċt atáim‐se i n‐ḃúr measc mar ḋuine do‐ġní frioṫáileaṁ.

Lúcas 5:29

Agus do‐rinne Léḃí fleaḋ ṁór dó ’n‐a ṫiġ: agus do ḃí cuideaċta ṁór poibleacán agus daoine eile ann agus iad ’n‐a suiḋe ċum biḋ ’n‐a ḃfoċair.

Taisbeunaḋ 3:20

Féaċ, atáim im’ ṡeasaṁ ag an doras ag bualaḋ: má éisteann aon duine lem’ ġuṫ, agus an doras d’ḟoscailt, tiocfad isteaċ ċuige, agus íosad suipéar i n‐éinḟeaċt leis, agus íosaiḋ seisean i n‐éinḟeaċt liom‐sa.